Pistolen en Rozen

Hoofdstuk 16

Ik besluit om de deur open te maken, hij zit voor mn deur op de grond. Als hij me ziet staat hij gelijk op. 'Wollah Sarah, het spijt me dat ik je hoer noemde. Ik meende het niet. Vergeef je me..?' Ik knik en hij geeft me een knuffel. 'Ik hou van je, dat weet je.' zegt hij. 'Weet ik, ik ook van jou.' Ik kijk hem aan. 'Wat is er?' vraagt hij. 'Wil je me vertellen wat je me net wilde zeggen?' vraag ik heel lief. 'Eh.. Ja..' zegt hij twijfelend. We blijven nog een paar minuten knuffelen totdat we een gil horen.

We rennen naar beneden en daar zien we mijn moeder, op de grond, in een plas bloed. 'MAMA!' ik ren naar haar toe. Soufiane blijft alleen maar kijken. 'SOUF! DOE IETS MAN! ZE GAAT DALIJK DOODBLOEDEN!' schreeuw ik. Hij blijft maar kijken, maar hij doet niets. 'Wtf man, bel 112! Doe iets maar sta niet als een handi daar te kijken!' schreeuw ik. Hij rent weg, naar buiten. Wat een sukkel! Ik ren naar boven, naar mn telefoon. Ik bel 112 en zeg wat er aan de hand is. Ze zeiden dat ze er over 4 minuten zijn. Ik ren weer naar beneden. Ik pak mijn moeders hand en fluister: Mama, hou vol, alsjeblieft.

Na 4 minuten is de ambulance er met de politie. Ik doe de deur open en gelijk stormen ze binnen. 'Pak de brandcard. Ik voel geen polsslag meer. Tempo! We moeten onmiddelijk naar het ziekenhuis!' ik sta er maar als een dwaas bij. Mijn moeder.. Mijn beste vriendin.. Mijn alles..

'Hallo? Meisje?' zegt een politieman terwijl hij met zn hand zwaait voor mn gezicht. 'Eh.. Sorry.' zeg ik. 'Wil je meegaan naar het ziekenhuis? Daar wil ik je een paar vragen stellen.' ik knik. 'Was er nog iemand anders bij?' 'Eh.. Nee, mijn broer en ik waren boven. En.. Mijn moeder, die was beneden.' zeg ik trillend. 'Waar is je broer nu?' vraagt de man lief. 'Ik weet het niet, hij is weggerend toen hij mn moeder zo zag.' ik hou me in, het liefst wil ik nu in mn moeders armen huilen. 'Hmm, oke. We zoeken hem later wel. Kom, we gaan naar het ziekenhuis.' ik loop achter hem aan en we stappen in.

Aangekomen in het ziekenhuis rennen ze naar binnen. Ik loop met de agent mee naar een kamertje. We gaan zitten en hij stelt me vragen.

- Agent
~Sarah

- Wie was er beneden bij je moeder?
~ Niemand, ik zag niemand.
- Hmm, oke. Wil je vertellen wat er allemaal gebeurd is?
~ Mijn broer en ik waren boven aan het praten, tot we een gil hoorden. We renden naar beneden en daar lag ze.. op de grond in een plas bloed. Ik raakte in paniek, maar mijn broer niet. Hij bleef kijken maar hij deed niks. Uitendelijk, na een minuut deed hij iets. Alleen.. Het was niet goed. In plaats dat hij me hielp, rende hij weg. Zonder iets te zeggen..
~Eh.. Beetje vaag, of niet?

Ik knikte.

~Heb je een foto van je broer? Dan kunnen mijn mannen en ik hem zoeken.
-I-ik heb mijn telefoon niet bij me, ik heb hem thuis laten liggen.
~Kan je zijn uiterlijk beschrijven?

-Hij is lang, gespierd, lichtgetint, hij heeft donker haar.. een beetje krullend, ehm.. hij heeft donker groene ogen en hij droeg een Barcelona trainingspak.
~Bedankt, we melden het als we hem hebben. Sterkte meid!
-D-danku.

We liepen weg, ik ging in de kantine zitten. Ik had gelukkig 10 euro in mn zak. Ik moest iets eten, dat heb ik lang niet gedaan, maar ik had echt geen trek. Ik kocht een cola en ging zitten. Waar is Souf nou..?

Laat in de comments achter waar jij denkt dat Soufiane is. Als ik meer dan 20 stemmen heb krijgen jullie nog een update, die ik al klaar heb liggen! Zo niet? Ewaja, pech. 😂❤️ Stemmen en reageren dus!!

XS.