BERFIN'IN ANLATIMIYLA
Sadece okul için geldim....
Sadece geleceğimi düzeltip hayatımı kurtaracaktım.Işte her şey çalışmayla ilgili değilmiş ha?
Bakın ben çalıştım,çabaladım.Istedigim üniversiteye geldim fakat şimdi...
Saçma sapan bir merak yüzünden?ben varya aptalın tekiyim.Keşke o kitabı hiç elime almasaydım.Bunlar olmayacaktı.
Ve şimdi...
Yatakta uzanıyorum.Aslında uyanığım ama uyuyormuş gibi taklit yapıyorum.En son duyduğum şey Onun,ev arkadaşımın bağırışlarıydı.
-Berfin!aç gözünü,koybolma!
Ve sonra bilincimi kaybetmişim.Yani ondan duyduğum kadarıyla.
Belkide sadece bir saniyeliğine gözlerimi açtım ve onun endişe dolu bakışlarını gördüm.Bir ara uyandığımı hatırlıyorum,onun kucağında kolidordaydım.Beni odama getirdi ve yatağıma uzatıp odadan çıktı.yaklaşık yarım saat boyuca ağladım.Ellerimin acısı artıp bileklerime vuruyor sonra ise geçiyordu.Belki ellerimin belkide bilmediğim başka bir acıdan dolayı bilmiyorum.Tek bildiğim bir şey yüzünden ağladığım.Sonra ise uyumuşum.Tekrar uyandım ve gözlerimi açtım.Onun içerden sesleri geliyordu.
-Anlattım ya işte!sanki ben bir şey yaptım.Böyle olmaması gerekiyordu.Sadece bayıldı.Uyanıp duruyor.Hatta kurallara göre ölmesi"sustu.Öylece kaldı ve sanki birisini dinlerken bıkmış gibi nefeslerini dinledim.Sonra tekrar konuşmaya başladı.
-Umrumda değil.Bir daha oraya gitmem.Ya gelirsin ya da kendim halletmeye çalışırım!"ve tekrar nefes alış,veriş seslerini dinledim.Sonrası yine yok!aptalım ben uyuya kalmışım.Keşke ne konuştuğunu dinleyebilseydim.Şimdi yine uyandım ve yatakta öylece uyuma taklidi yaparak uzanıyorum.Evde bir çıt sesi dahi gelmiyor.O evdemi aceba?.Belkide beni unuttu ve odasında sakin bir şekilde uzanıyor?Ona yala 'O' diyorum çünkü ismini hayla söylemedi...
Yataktan kalkıtığımda ses çıkarmadan odanın kapısına doğru yürüdum.Kapının koluna elimi uzattım ve kapıyı açtım.Kolidora doğru bir kaç adım attım ve ilk once sağıma baktım.Odasının kapısı açıktı ve içerisi bomboştu.Hiç düsünmeden soluma doğru,salona doğru yürümeye başladım.Salona girdiğimde ilk önce soluma yöneldim ve tezgahın önünde durdum.öylece baktım.Açdım.Geldigimden beri hiç bir şey yememistim.Dolabin yanına gidip dolabı açtım.Ne kadar da güzel!dolap boş!ne yiyor bu?
-Of"diyerek nefesimi verdiğimde omzumun üstünde sıcak bir nefes hissettim.Irkilerek arkamı döndüğümde bir anda yaklatım yerden kesildi.Kendimi onun kucağında bulduğumda gözlerim açıldı.
-Ne yapıyorsun?"yürümeye başladı.Ellerimi nerede tutacağımı bilmediğim için havada tuttum.
-Bana ismim ile hitap edersen sevinirim."Kolidora girdi.
-İsmini söylemedin!"bir anda odamın kapısınin önünde durdu.
-Ismimi söylemedim mi?"Kaşlarını çatarak kafasını aşşağı çevirdi ve bana baktı.
-Hayır söylemedin
-Biraz daha merak et o zaman"dediğinde gözlerimin içine baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kehanetin Kızı(+18)
Fantasíaöylesine ev arkadaşı olduğu erkek çocukla fazla arkadaşlık kurarsan ne mi olur? Ya yıllar önce kızın rüya olarak hatırladığı her şey 19 yaşında karşısına gerçek bir bela olarak dönerse ne olur? KEHANETİN KIZI...
