"Tamam"
Gözlerime bakmış gülümsemişti.
Motora binip evime gelmiştik içeriye girince her zamanki gibi kapımı kilitlemiştim.
Anıl ise çoktan içeriye girmişti. Anıl'dan gözlerimi alamıyordum ne yani duygusal Anıl büyümüş iri yarı bir adam mı olmuştu! Komikti
Gözlerini bana dikmiş bakıyordu. Yavaşca gözlerin yaşlar süzüldü yanıma gelip bana tekrar sarıldı.
"Özür dilerim Derin özür dilerim seni... seni bırakmayacağımı söyledim ama bıraktım beni affet!"
O böyle söyleyince bende duygulanmıştım ama duygusallığımı bastıran bir duyguda belirmişti nefret duygusu.
Nefretim ona değildi nefretim beni yetimhaneye bırakan iki câniyeydi.
"Üzülme Anıl senin hiçbir suçun yok o yaşta kendine mi baksaydın yoksa bana mı?"
Kafasını omuzlarımdan kaldırıp yüzüme bakmıştı. Yüz ifadesi birden değişmişti.
"Bakabilirdim ama ben istemedim Derin!"
Bana bakmam zorunda değildi neden böyle davranıyordu bunca duygu yığınına ne gerek vardı şimdi?
"Tamam üzülme bak hem ben iyiyim her zaman olduğum gibi"
Parmaklarını önce dudaklarımda sonra ise yanaklarımda gezdirmişti. Gözleri arzuyla bakıyordu, parlaktı, bir dakika bu arzu değildi bu hırstı. Onu iyi tanıyorum birşeyi elde etmek için herşeyi yapar ama bunca zaman değişmiş olabilme ihtimali vardı.
Kafam karışmıştı. Önceyi düşünemiyordum bu yüzdende gardımı alamıyordum.
"Derin...Gözlerime bak kaçırma gözlerini"
"Kaçırmıyorum sadece gözlerim ağrıyor bırakırsan gözlüğümü takacağım ondan sonra bakışırız merak etme"
Hah! Sen beni farklı tanıdın Anıl!
"Tamam ben..." Her dudağını araladığında karnımda kelebekler uçuşuyor vücudum ürperiyordu.
Bunun olmaması lazımdı bedenimin ihanetine uğramamak için kendimi tutuyordum. Beni bıraktığında rahatlamıştım masanın üzerinden gözlüklerimi alıp takmıştım.
Tam o sırada kapı çalmıştı. Gelen kişi Emir'di. Lanet olsun!
"Derin merak ettim seni"
"Ne oldu ki?"
"Telefonuna ulaşılamıyordu iki kezde evine geldim birşey oldu sandım"
"Ah! Hayır ben iyiyim Emir"
"Tamam o zaman bugün beraber vakit geçirsek baş başa buna ikimizinde ihtiyacı var"
"Ne?"
"Demek istediğim film izlemeye atıştırmalık yemeğe yani kısacası aktivite yapmaya ne dersin?"
"Bugün olmaz derim"
"Peki yarın olur mu?"
"Olabilir Emir şimdi gitsen iyi olacak yalnız kalmaya ihtiyacım var"
Bana birkaç adım yaklaştıktan sonra yanağıma öpücük kondurmuştu.
"Tamam seni zorlamayacağım güzelim dinlen birşey olursa söyle tamam mı?"
"Tamam"
Son kez bana bakıp gitmişti. Ben ardından hemen kapıyı kilitlemiştim.
Arkamı döndüğümde Anıl ile göz göze gelmiştim
"O kimdi?"
"Arkadaşım Anıl neden sordun ki anlamadım"
"İstesende anlayamazsın şekerpare'm"
"O senden önce vardı "
"Önce olması birşeyi değiştirmiyor şekerpare'm önemli olan kalbindeki duygular"
*******
Aşk ne garip bir duyguymuş yeni anladım pahabiçilemez bir duygu.
Nefret etmek istiyorsun bir sebep buluyorsun ama nafile kalp bir kere onun için attımı onu durdurmak imkansız.
*******
O gece konuşarak vakit geçirmiştik. Birbirimizi bulmadan önce neler yaptığımızı konuşmuş eski günleri bir nevi telafi etmeye çalısmıştık.
*****
Ben Derin Yılmaz, yetimhanede büyümüş, çocukluğu çalışmakla ve eğitim almakla geçmiş bir küçük kız çocuğu.
Duygularını kontrol edemeyen, acımasız bir kız olarak büyüdüm hâlâ aynıyım değişmedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şekerpare'm (Beklenmedik Bir Son Ile Tamamlandı)
Kurzgeschichten05**: Senin adını evini tek yaşadığını biliyorum ama sen benim ismimi bile bilmiyorsun Ben: Bu benim suçummu sence ismini söyleyebilirdin sana engel olan kim 05**: Doğru canım sen sormadın ki söyleyeyim merak bile etmedin bu kim diye Ben: çünkü seni...
