Gazel Kayla

5

Düşmüş sonra düşünmüş, kaç kere öldüm ki ben?

-hadi gittik.
-----

"Çınar"

Etraftan duyduğum boğuk sesler, zorlukla açmaya çalıştığım gözlerim.

Neler olduğunu anlayamıyordum. Neredeydim, en son ne olmuştu?

"Çınar"

"Kız kendine geliyor! Birinin ismini sayıklıyor"

"Çınar"

Duyduğum sesler netleştiğinde neler olduğunun farkına varmaya çalıştım. Ambulans sesi, tanımadığım bir sürü insanın sesi vardı. Ha birde vücudumda ki keskin acılar.

Karnımda ki acıyla inledim. Üstünde kat kat ağırlık olan gözlerimi açmaya çalıştım.

"Çınar"

"Beni duyuyor musun?" Yakından gelen sese odaklandım. Gözlerimi sonunda açtığımda tanımadığım bir kadın gördüm.

Kafamı olumlu anlamda salladım. "Sakin ol canım. Abinle bir kaza yapmışsınız şimdi hastaneye gidicez. Sakın hareket etme."

Gözlerimi etrafta gezdirdiğimde sedyenin üzerinde yatan çınarı gördüm.

Hâla kaza yerindeydik. Araba pert olmuştu ve çınarın üstü kan içindeydi. Gözlerim doldu anında.

Ailesi çok endişelenmiştir şimdi. Belki de yaşamak istiyordu. Ölmüş olamazdı değil mi? Ölmemiştir dimi!?

Gözlerimden yaşlar süzüldüğünde çoktan ağlamaya başlamıştım.

"Çınar" karnıma giren acıyla inledim. Gözlerimi karnıma çevirdiğimde dehşete düştüm.

"Dur kıpırdama! Şimdi hastaneye gidicez."

Karnımda büyük bir cam parçası vardı. Vücudumdan çekilen kanı hissediyordum. Gözlerim tekrar karardığında son bir kez gözümden yaş düştü.

Dudaklarımdan da az önceden beri sayıkladığım tek bir isim döküldü.

"Çınar"

-----

Gözlerimde ki tonlarca ağırlığı görmezden gelerek gözlerimi açmaya çalıştım.

Çabalarıma rağmen açılmamış sadece kırpıştırmakla kalmıştım.

"Uyandı! Gazel uyandı!" Yanımdan gelen tanıdık sesi çıkaramadım. Beynim buğuluydu.

Bir kaç denemeden sonra gözlerimi açtığımda gözlerime dolan beyaz ışıkla geri kapattım.

"Oğlum kıs şu ışığı, ablan rahatsız oluyor bak"

Tekrardan gözlerimi açma girişimine girdim. Sonunda açabildiğimde ışığında kısılmış olduğunu gördüm.