BORUTO "İç Savaş"

7 - мσмσѕнιкι

(Boruto)

Bu sabah, 2 gündür gitmeyi ertelediğim
Hokage ofisinde olmalıydım. Fakat işler tahmin ettiğim gibi gitmiyordu. Bedenimin kontrolünü kaybetmiştim. Geri nasıl uyanırdım?
Dünden farklı olarak yaptığım tek şey aynaya bakmak olmuştu. Jouganımı görmüştüm. Karma izleri kendiliğinden oluşurken, korkuyla elim gözüme gitmişti.
Sonrasında, vücut kontrolüm artık bana ait değildi.

-o** **! Neyi hedefliyorsun?

Hayal dünyası içinde yüzmeye benziyordu şu anki halim. Bilincim kapanmak üzereydi. Uyanık kalmamı sağlayan şey Himawari'nin çığlığını duymamdı. Görmüş olmalıydı beni. Momoshiki konuşuyordu.
"Elindeki her şeyi alacağım."

-Bunu neden istiyorsun?

Artık tek gözümle izleyebiliyordum. Girdiğim etkileşimleri hissedebiliyordum. Mesela, sağ ayağım ile attığım tekme Himayı ıskalamıştı. Babam onu uzaklaştırırken duvarı yıkıp geçmiştim.

-Rasengan!

Elimdeki çakra topuna bakabiliyordum. Babam herkesi uzaklaştîrdığı sırada Kawaki gelmiş, attığım rasenganı yok etmişti. Yakamdan tutup pencerenin dışına atmıştı. Yüzüme geçirmeye yeltendiğinde, pozisyonumu bozmadan Kawakiyi savurmuştum.
Bu sırada bedenimin kontrolü ele almıştım.

-Oi, tamam. Bu gerçek ben.

Kawaki gergin yüz ifadesiyle kalkıp yanıma gelmişti. Evden çok uzaklaşmamıştık.

-Ne halt ettiğini sanıyorsun?

-Elimde değildi..

Tüm stresimi ona yöneltmiştim, halimden anlarcasına ifadesi yumuşamıştı. Elini omzuma koyup taiyaki almayı teklifi etti. Ardından babam yanımızda belirmişti.

-Boruto, kendinde misin?

Uzun süre cevap verememiştim.
Karnımda bir yumru hissetmiş, ve yere serili bedenime bakmıştım. Kontrolü yine kaybetmişe benziyordum.

~

Zaman ve mekan dondu.
Momoshiki karşıma geçip dünyayı nasıl ele geçireceğini anlatıyordu, hayatıma nasıl müdahale edeceğini de. İçim nefretle dolmuştu. Kötücül planlarını anlatırken, buna son vermek adına ne yapabileceğimi düşünüyordum.

Boşa giden 3 yılım. Yiyip bitiren korkularım. Uykuya yenik düşmemek için kendimi aç bırakışım...
Normal hayata dönemeyeceğimi şu saniyeler itibarı ile çok iyi anlamıştım.

-Momoshiki, çevremi korumak için, ölmen yeterli.

Ölmem yeterli.

Uzakta birisini gördüm.
Gelen kişi Code'du.
Ayağa kalktım. Çok sık değişmekle beraber, kontrolün yarısı bendeydi.

-Kawaki! Gardını düşürme.

Momoshiki ele geçirdiğinde hareketlerimi içeriden izliyordum. Görünüşe bakılırsa Kawakiyi hedef almıştım.

Onunla bir süre boğuştuk. Eksik karma formundaydı, gücünü tüketmiştim. Sona yaklaştığımda ise
yakasından tutmuş, sürüklüyordum.

Elimden kurtulmak için çırpınıyordu. Gayretle yumruğunu savurduğunda yakasını bıraktım.
Başım hizasında ileri atılmıştı.
Eğildim ve diğer yumruğundan kaçtım.
Güçsüz hamlelerine son vermek adına tekmemi savurdum, düşmesini izledim.

Yavaş adımlarım ile yanına gelmiştim.
Bedenini çiğnemeye başladım.
Lakin devam edememiştim. Hareketimi kısıtlayan biri vardı.

Bu Shikamaru idi.