GECE MAVİSİ

Umut

Uzandığı yerden yıldızları seyrediyordu.Yıldızlar onun için umuttu.Umut ise yaşayabilmesi için tek sebebiydi. Umudu ve hayalleri onu hayatta tutan tek sebepti.18 yaşında ölmek istemesi haksızlıktı.oysa o yaşamak için sebepler arıyordu.Hala yaşamasının en büyük sebebi annesine verdiği sözdü.

Rüya 10 yaşındayken annesini kaybetmişti.Annesi ölmeden önce ona bir söz verdirmişti. Ne olursa olsun yaşamaktan vazgeçmiycekti.çok çalışıp başarılı olacaktı. En önemlisi özgür olucaktı...

Uzandığı yerden kalkmazsa eve geç kalıcaktı ve vücudundaki morluklara bir yenisi daha eklenicekti bu yüzden olduğu yerden kalktı ve eve değru yola koyuldu.Rüya 18 yaşındaydı ama yaşıtları gibi arkadaşlarıyla gezmek yerine hem bir otelin cafesinde garsonluk yapıp hem de okumaya çalışıyordu. Babası annesi öldüğünden beri onun okul masraflarını bahane edip onu okuldan almaya çalıştığı için rüya kendi masraflarını kendi karşılıyordu.

Hayat hem acımasız hem adaletsizdi.o kadar acıydı ki rüya 18 yaşında olmasına rağmen ona ölümü düşündürüyordu.ya da o fazla şansızdı.çünkü yasıtlarının genellikle en büyük problemleri onunkinin yanında bir hiçti. O abisinden yediği dayaktan sonra nasıl dışarıya çıkıcağını düşünürken,onların en büyük problemi babalarının istediği son model telefonu almamasıydı.

Hayat ona çok acı çektirmişti.o küçük omuzlarına gereğinden fazla acı yüklemişti.ama bitti artık 10 yaşındaki kız değildi istediği üniversiteyi kazandıktan sonra burdan gidicekti.Bir daha asla geri dönmemek üzere terkedicekti bu şehri...

Rüya'dan
Mahalleye girdiğimde herkesin dönüp bana bakmasını umursamadan eve doğru yürümeye devam ettim.Anahtarımı kapı deliğine sokucaktım ki kapının açık olduğunu farkettim.İçeri girdiğimde bir sürü eli silahlı siyah giyinmiş adam vardı.Hepsi silahlarını babam ve abime çevirmişti. İçetiye girmemle tüm gözler bana döndü.

Abim dönüp bana baktı "nerdeydin bu saate kadar?"olduğu durumu umursamadan sorduğu soru komiğime gelmişti. Kendimi tutamayıp güldüm. "Sence şu an tek sorun bu mu?"

"Küçuk hanıma katılıyorum. Bence de tek sorun bu değil" sesin geldiği yöne çevirdim bakışlarımı. Karşımda 1.90 boylarında beyaz tenli, siyah saçlı koyu mavi gözleriyle ateş saçan oldukça sinirli bir adam duruyordu.

"Sende kimsin?"bana bir kaç adım atıp yaklaştı "ben senin abinin patronuyum " bunu söylerken abimden iğreniyor gibi söylüyordu. "Yani eskiden bana ihanet etmeden önce. Burda ne yaptığıma gelirsek ,elindeki silahın şarjörünü takıp emniyetini açtı birilerine hakettiği cezayı vermeye geldim."