The Golden Way (University Series #1)

09

As soon as I woke up I felt like I'm going to barf. Dali-dali akong tumayo at tumakbo papunta sa Cr, pagka tapos ay tumayo ako lumbas. I was about to lay down, when I remembered where I am. Nilibot ko iyong paningin ko shit! Wala ako sa TORP. What the hell? Asan ako?! Dahil sa sobrang panic ko ay lumabas ako dahil baka mamaya ay totoo ngay may kumidap sa akin! Lagot ako nito kay daddy!

"Finally, your awake," nanigas ako sa kina ta-tayoan ko at napalingon sa pamilyar na boses. Si Aikeen, putangina! Ngumiwi ako at kita ko ang seryoso sa mga mata niya.

Bumalik ako sa loob ng kwarto ng pinang-galingan ko at pumasok sa banyo, nakita ko iyong mouthwash ginamit ko iyon. Lumabas ako ulit, nakita ko silang lahat nandito!

"You didn't tell us, every weekend that you're here in Manila," may tampo sa boses ni Aikeen, tahimik silang lahat maging ako. "You can tell us, we can accompany you, and if you don't like. Then dont. We, I understand." naka yuko ako, at hindi manlang magawang tumingin sa kanya.

"But, last night. Your drunk lasing na lasing," galit na siya, nakaka takot baka isumbong ako kay daddy! "Tapos tinakbuhan mo pa kami, if we didn't see you for sure right now that guy could molested you! We're your friends, you should just tell us, hindi ka namin papake- alaman, pero yong kagabi. Putangina kung hindi ka namin nakita!" may tampo sa boses niya at galit.

"Aikeen, that's enough, " pag-papa kalma nila Nate.

"Muntikan ka pang galawin nung gagong lalaki, " its was Clark, this time siya naman iyong sumunod. "We are not mad, but worried. Yes!" Hindi raw galit, pero halatang nag pipigil! Gusto kong mag biro pero hindi ko magawa dahil sa sobrang seryoso sila.

"Thanks, to your friend who protects you from that shit guy, " Its was Xyle. Gusto ko nalang lumubog sa kinatatayuan ko.

"Akala namin hindi ikaw, pero nung tinawag nila ako ng ten pm, dali-dali ako pumunta. I was not expecting Abee na, pumupunta ka pala, " may tampo sa boses ni Rana.

"Okay, that's enough, " Its was Claire, nakaka gulat dahil nandito siya. Lumapit siya sa akin at yumakap. "She's old enough, she will not be forever our baby, so let her grow answer all her curiosity," nakangiti siya akin.

"I'm sorry, You guys are already in college  while me still in highschool. I don't want to be burdened you guys, " pag amin ko, ayaw ko silang abalahin dahil sabi ni kuya, pag college ka naraw busy ka palagi. Bihira raw iyong makagala or gumimik.

"When did you feel that? When we said that to you? Huh" napasigaw si Aikeen, talagang galit siya at mukhang mali pa ang lumabas sa bunganga ko.

"Aikeen," pina-kalma ni Nate.

Lumapit ako at umiiyak na yumakap sa kanya, ginantihan niya naman. Kahit ganto kami pasaway mahal niya kami. Hindi niya rin ugali mang tolerate lalo na sa mga mali naming ginagawa tulad nalang nito.

Tahimik lang si Xyle, nang tignan ko siya. Parang may gusto siyang sabihin pero itinikom nalang niya. Naala ko ang kalokohan kong ginawa, nahihiya tuloy ako.

"Sorry na, huwag kanang mag tampo at magalit."

"I am not mad, were not mad." naka-ngiti niyang sabi, pinunasan niya iyong luha ko.

"Sorry everyone," humingi ako ng pasensya sa lahat.

"Pero, real pala na you're here every weekend, I also ask my friend, suki ka pa pala nila." nakangising niyang sabi. Si Rana. "And  when did you learn na mag sneak out?"