20.Bölüm-Yuva

167 13 4
                                    




Merhaba,

Nasıl gidiyor?

Bir şey daha söylemem gerekiyor; normalde bildiğiniz üzere bölümleri günlük olarak atıyorum ancak haftalar sonrasına planlı olan ameliyatım yarına alındığı için bir kaç gün burada olamayacağım. Umarım bu hikayeyi unutmazsınız. Tamamlamak istediğim ilk hikayem diyebilirim.

Gelecekte görüşürüz..

----------


8 Gün Sonra—

Kızgınlıklarımız bitmişti, evet. Kızgınlıklarımız. Alfada başlarda söylediği gibi benimle kızgınlığını geçirmişti. Şimdi de hastaneye gitmek için hazırlanıyorum. Alfa erkenden girmem konusunda benden çok daha fazla endişeli. Ben bir şey olacağını düşünmüyorum ve dediği gibi önceki kızgınlarımda hiçbir zaman yoğun hisler yaşamamıştım.

Omegam da her geçen gün daha arsız davranışlar sergiliyor zaten. Önceden arzulanacak bir durumda değildik sanırım. Hazırlığımı tamamladıktan sonra beni bekleyen alfanın yanına gittim ve beraber hızlıca hastaneye gittik. Özel hastane olduğu için çok sakin ve telaşsızdı. Doktorun odasına gittimizde, doktorun omega olduğunu fark ettim. Alfanın özellikle omega doktor seçtiğine eminim. Muayene olduktan sonra doktorla konuşup hastaneden ayrıldık. Gerçektende ruh eşimi bulduğum için böyle oluyormuş.

Genelde mühürlenene kadar ya da çocuk yapanada kadar da bu böyle devam ettiğini öğrendiğimizde akşam konuşuruz diyerek anlaşmıştık. Olur olmadık zamanlarda kızgınlığa girmem konusunda alfa çok tedirgindi. "Ya tek başına markete gittiğinde bir anda feromonların artarsa, farkına bile varmıyorsun." gibi şeyleri o kadar çok söyledi ki beni artık yalnız bırakmayacağına eminim. Bende aynısını yapardım o yüzden kızamıyorumda.

Şimdiyse yarım saatten fazladır bir yolda ilerliyoruz ve alfanın feromonlarından heyecanlı olduğunu çok net anlayabiliyorum.

"Alfa."

"Efendim bebeğim."

"Nereye gidiyoruz? Yol çok uzun."

"Biraz daha bekle lütfen hayatım."

"Tamam alfa."

Ona yakın olan sağ elimi kavrayarak dudaklarına götürüp öptükten sonra kendi kucağında tutmaya devam etti elimi. Temas bağımlısı olduğunu söylemiş miydim? Çünkü kesinlikle bağımlı. Yol boyunca eli ya bacağımda ya da elimde durdu zaten.

Uzun yolun ardından büyük bir ev gördüğümde ağzım kocaman açıldı. Buraya geldiğimizi tabi ki de anladım. Ama bu ev.. Gerçekten hayallerimde ki gibi bir evdi. Üst katı camlarla döşeli oldukça geniş ve çevresinde hiçbir şey yok. Gerçekten hayalimi nasıl anladı.

"Yeni evimizi beğendin mi bebeğim?"  Elimle evi gösterdim şaşkınca;

"Burası bizim mi?" Kafası ile onayladı;

"Evet bebeğim, aslında imzaladığın kağıtlar ile bu ev artık resmi olarak sana ait. Umarım hediyemi seversin."

"Gezebilir miyiz?"

Evi benim üzerime yapması çok hoş olsa bile ev o kadar güzel duruyordu ki bu da odaklanamadım bile.

(Tek tek uğraşmayalım buyrun evi hayal kurarak keyifle okuyun.)

***

***

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
My A Omega Problem|✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin