Κάνε Μια Ευχή - Υπό Διόρθωση

Πρόλογος

Θέλω να ενημερώσω ότι τον Οκτώβριο, προς το τέλος του μήνα, θα κατεβάσω την ιστορία για μερικές διορθώσεις και θα την ξανά ανεβάσω.

Ολόκληρη η έπαυλη είχε γεμίσει από τα μυρωδάτα μπισκότα που ψηνονταν στην κουζίνα. Όλο το προσωπικό έτρεχε από εδώ και από εκεί με βάση της οδηγίας της Έρικα με χριστουγεννιάτικα στολίδια, μπάλες, φωτάκια και γυάλινα διακοσμητικά ενώ η ίδια στεκόταν όρθια στην άκρη της αίθουσας με μια κούπα ζεστή σοκολάτα και μπισκότα βλέποντας τις προετοιμασίες με χαρά.

Έβαλε την τελευταία μπουκιά στο στόμα της και αφήνοντας την κούπα σε μια άκρη προχώρησε προς το χριστουγεννιάτικο δέντρο με σκοπό να το στολίσει με τα χιλιάδες στολίδια που υπήρχαν κλειστά στις κούτες. Ενημέρωσε κάποιον από το προσωπικό για να βάλει χριστουγεννιάτικη μουσική και άρχισε να ανοίγει χαρούμενη τις κούτες και να βγάζει τα στολίδια ένα ένα.

Η ώρα περνούσε, το δέντρο ήταν σχεδόν έτοιμο και όλοι μέσα στην έπαυλη απολάμβαναν το γιορτινό κλίμα που είχε δημιουργηθεί. Όλα αυτά όμως σταμάτησαν μόλις ο Αλεξάντερ μπήκε μέσα στο σπίτι και νευριασμένος έκλεισε τη μουσική κάνοντας όλους όσους βρίσκονταν στο δωμάτιο να παραπονεθούν.

«Γιατι έκλεισες τη μουσική;» έσπευσε να τον ρωτήσει η Έρικα

«Τελος το πάρτυ. Γυρίστε όλοι στις θέσεις σας!» όλο το προσωπικό μέσα σε δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί από το σαλόνι και πλέον ήταν μόνο οι δύο τους

«Στολίζαμε ξέρεις»

«Εγω βλέπω να έχεις δημιουργήσει έναν χαμό Έρικα»

«Απλα περνούσαμε καλά. Δεν κάναμε κάτι κακό»

«Βεβαια. Γιατί να μην περνάς καλά; Εσύ δουλεύεις όλη μέρα για να έχεις λίγες μέρες τα Χριστούγεννα να ηρεμήσεις;»

«Και να τις περάσεις με μία άλλη... Έχεις δίκιο. Με συγχωρείς»

«Δεν θα τις περνούσα με την Σοφία. Χωρίσαμε»

«Χωρισατε;»

«Ναι...»

«Λυπαμαι» ο Αλεξάντερ την κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο ειρωνία γνωρίζοντας καλά τα αισθήματα της απέναντι του και δεν σχόλασε τίποτα. Απλά την κοίταξε και την προσπέρασε ώστε να ανέβει στην κρεβατοκάμαρα τους για να ξεκουραστεί.

«Την επομένη των γενεθλίων σου φεύγουμε για Ελβετία»

«Γιατι;»

«Για το ταξίδι του μέλιτος που δεν πήγαμε ποτέ» ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο της όσο τον κοιτούσε να ανεβαίνει τις σκαλες. Μια στιγμή χαράς και ελπίδας γέμισε την καρδιά της γυρνώντας προς το δέντρο με σκοπό να τελειώσει το στόλισμα άρχισε να κάνει όνειρα για αυτό το ταξίδι. 

~•~

Καλησπέρα ❣️
Καλώς ήρθατε στη χριστουγεννιάτικη, ρομαντική ιστορία "Κάνε Μια Ευχή"!
Ελπίζω να σας αρέσει και να την απολαύσετε!
Το πρώτο κεφάλαιο θα ανέβει αργότερα, προς το μεσημέρι.
Καλή συνέχεια ❣️