2ο

46 7 22
                                    

«Πως προέκυψε το μωρό;»

«Πριν ένα μήνα είχες γυρίσει μεθυσμένος στο σπίτι... μου είχες πει ότι με αγαπάς γιατί πάντα σε περιμένω να γυρίσεις ότι και αν έχει συμβεί. Είχαμε έναν καυγά εκείνη την ημέρα για την Σοφία, θα έβγαινες πάλι μαζί της. Δεν έμαθα ποτέ τι έγινε μεταξύ σας και γύρισες σε αυτά τα χάλια. Μου έκανες έρωτα εκείνο το βράδυ. Η πρώτη και τελευταία μας φορά»

«Δεν το θυμόμουν...»

«Υποθετω ότι δεν πειράζει... το διαζύγιο θα είναι η καλύτερη λύση. Μπορείς να συνεχίσεις τη ζωή σου με τη Σοφία και εμένα δε θα με ξανά δεις ποτέ, ούτε και το παιδί αν δεν θέλεις. Να ξέρεις πως δε θα του πω πως ο πατέρας του δεν το ήθελε... θα ξέρει πως ο πατέρας του πέθανε προσπαθώντας να σώσει ένα παιδάκι από μια φωτιά. Δε θα μάθει ποτέ ότι...-«

«Σταματα» ανήμπορη πλέον από τα αναφιλητα να μιλήσει κούνησε αρνητικά το κεφάλι της και σκούπισε τα δακρυσμένα μάτια της. Παρόλο που πληγωνόταν με όσα έλεγε ήξερε ότι έκανε το σωστό. Το διαζύγιο θα ήταν η καλύτερη λύση και έτσι δεν θα έμενε μια ζωή φυλακισμένη σε έναν γάμο αγαπώντας κάποιον που θέλει μια άλλη γυναίκα.

«Σε παρακαλώ. Δώσε μου μια ευκαιρία ακόμη. Μια μόνο»

«Γιατι; Για ποιο λόγο; Αφού εσύ δεν με αγαπάς. Και δεν θα με αγαπήσεις ποτέ»

«Ουτε εσύ με αγαπάς...»

«Εγω είμαι τόσο χαζή που θα πέθαινα για εσένα» τα λόγια της τον άφησαν έκπληκτο. Δεν πίστευε ποτέ πως η Έρικα θα μπορούσε να τον αγαπήσει. Το μυαλό του ξέθαψε γρήγορα μια μια τις αναμνήσεις και πλέον όλοι αυτοί οι τσακωμοί για τη Σοφία άνευ λόγου και αιτίας -ετσι πίστευε τουλάχιστον-, έβγαζαν νόημα. Όλες αυτές τις φορές που νοιάστηκε να δει αν είναι καλά, αν είναι κουρασμένος, κάθε χαμόγελο που του χάριζε, όλα έβγαζαν νόημα. Ανοιγοκλεισε μερικές φορές τα μάτια και ετριψε τους κροτάφους του.

«Δωσε μου διορία μέχρι το τέλος του ταξιδιού μας. Για να αγαπήσω εσένα. Και το παιδί μας»

«Και η Σοφία; Μου είχες πει ότι είναι η μόνη γυναίκα με την οποία θα έκανες ποτέ οικογένειά. Τι άλλαξε τώρα;» με μάτια ακόμη δακρυσμένα γύρισε να τον κοιτάξει περιμένοντας την απάντηση του. Το βλέμμα του σκλήρηνε στη θύμηση της συνάντησης τους νωρίτερα αλλά μαλάκωσε μόλις τα μάτια του συνάντησαν τα δικά της.

«Χωρίσαμε. Οριστικά»

«Γιατί;»

«Γιατί με κορόιδεψε, μου είπε ψέματα για εσένα»

Κάνε Μια Ευχή - Υπό Διόρθωση Where stories live. Discover now