Issız bir yer..
Benim için en kötü günlerden birisiydi bu gün yeni evimizdeki ilk günümüzdü o eski renkli işil işil olan mahallemizde değildik artık,soğuk karanlık sisli kasvetli bir yerdeyiz burası tüylerimi diken diken ediyor, etraftaki insanlarin tuhaf bakişlari burası çok tuhaf insanlar çok tuhaf buraya alışabilcekmiyim nasıl olucak o eski hayatım neşeli insanlar ,arkadaslarim artık onlar yok onlardan çok uzaktayım ve şimdiden onları çok ozledim,mecburum buraya alişmak zorundayım yeni arkdaslar yeni komsular onları sevebilirim onlarla iyi anlaşabilirim ama bu pek mümkün gibi gözükmüyor buradaki insanlar çok tuhaflar.Birden annem omzuma dokundu. Ah!!
" ne oldu kızım iyimisin.
" iyiyim anne dalmışım sadece."
" Hadi içeri girelim uşutuceksin burada.
" tamam anne geliyorum hemen.
Eve girince tuhaf bir his oluştu içimde nedense bu evde bisiler var beni rahatsız eden huzursuz eden bişi var.
"Elif!
" Efendim anne
"markete gidip bı eksik olan malzemeleri alabilirmisin?
"ne tek başıma mi ?
"neden olmasın hem kocaman kız oldun 17 yaşındasın artık korkuyorum deme bana.
"Hayır anne korkmuyorum ama buraya yeni taşındık ve burayi bilmiyorum ya kaybolursam.
" bir şey olmaz sana liste yaptım bunları alıp gel hemen tatlım.
"offf! Tamam anne..
Evden çıktım markete doğru giderken bir anda gök gürültüsu beni korkuttu ne yani en azından markete gitseydim yoldayken yağmura yakalanacagim birde HAH! ne kadar güzel. Yağmur birden şiddetini arttırdı yolun karsinindaki durağa koştum sığınabilcelgim en iyi yer orasiydi koşarak durağa gittim islanmistim çokda uşuyordum.
Ses:Yagmuru severmisin?
Elif:Ne!
Ses:yağmuru severmisin?
Elif:pek sayılmaz,seni görmedim kusura bakma.
Ses:sorun yok okadar hızlı kostun ki buraya birisini görmemis olman normal.
Elif:islanmayi pek sevmem.
Ses:haha sen burada yenisin sanırım, bu arada benim adım mert,peki senin adın ne ?
Elif:Benim adım elif.
Mert elini uzattı memnun oldum güzel kız.
Elif:ufak bir tebessüm ile Mert'in elini sıkti, bende memnun oldum.
ve sustular sadece yağmuru izlediler.Elif arasıra Mert'e bakıyordu onu inceliyordu uzun boyu renkli mavi gözleri saçları ıslanmış herbir tanesi yüzünü okşuyordu rüzgarın esintisi yüzünü dahada belirginlestirdi o yakışıklıydı Elif bir süre çaktırmadan Mert'e baktı her detayını incelercesine ince yüzü deniz mavisi gözleri dağınık kahverengi saçları kaslı vicudu Elif'i etkilemişti.Elif bir anda kafasını başka tarafa çevirerek Ben ne yapıyorum resmen suzuyorum çocuğu AH! ne aptalım aptal kız ona bakmayı kes.
Mert:Yağmur durdu sonunda.
Elif:AH evet sonunda durdu gitsem iyi olucak annem merak eder.
Mert:tamam hoşçakal.
Elif:tebessüm ederek duraktan uzaklaştı koşarak eve gitti.
Sırılsıklam olmuştum eve hemen eve girdim çok üşümüştüm titriyordum.
Annem:Elif!
Elif:Anne markete gidemedim yolda çok ıslandım bu yüzden geri döndüm.
Annem:tamam kızım sonra gidersin git üstünü değiş kendini kurula hemen.
