"Bazı yaralar sarılmıyor "
"Ben saracağım . Çok mutlu olacaksın . Hemde çok . Sadece izin ver "
" Gözünün önünde senin yüzünden öleceğim . Bu seni mahv edecek . "
"İzin vermeyeceğim "
"Bazen hiç bir şey istediğimiz gibi gitmez . Sen beni bu hale getirdin ve acısını çekeceksin 'Hwang Hyunjin"
"Bekle meleğim bekle . Her şey iyi olacak" dedim ve yüzünü avuçlayan ellerimi yeniden cılız vicuduna sardım . Yine karşılık vermedi . Sessizce ağlamaya devam etti . Sardığım vicudunu bıraktıkdan sonra peçete aldım ve önce onun sonra kendimin göz yaşlarını sildim . Sakinleşmeye çalıştım . Benim aglamam durmuştu . Onun ise her sildigim göz yaşına yenisi ekleniyordu. Daha fazlâ silmedim benim yüzümden akan göz yaşlarını. Arabanı çalıştırdım ve yola koyuldum . Yn ise dışarını izleyerek göz yaşlarının yanaklarında süzülmasine izin veriyordu....
Yarım saatlik yoldan sonra ulaşmıştık eve . Yn ağlarken uyuya kalmıştı . Arabadan indim ve onu kucağıma aldım . Kapıya yöneldim. Yn nin vicudunu kucağımda tuttugum icin elimle degil de ayağımla kapını tıklattım. Kapını Felix açtı . Kucağımdakı bedeni görünce şaşırdı . Öylece kala kaldı.
"Felix çekilecekmisin içeri geçeyim ?"
" G-geçin"
Hemen içeri geçtim . Salonda Changbin, Bangchan , Minho ve Han vardı. Kucağımdakı bedeni görünce şaşırdılar .
"Hyunjin ne yaptı ona ?"
"Bağırma Changbin. Sadece uyuyor"
"Peki neden onu buraya getirdin?"
"Yn o yn'ymiş hyung. Bunca zamandır ona yapmadığımı bîrakmadım ama o haklıymış"
"Sen ne dediginin farkındamısın Hyunjin?"
"Evet Minho . Oymuş işte "
"Benim telefon kablomu gö-" merdivenlerden inen Jeongin'in sözü beni görmesiyle kesildi....
"...duyduğunuz gibi. Ona boşuna zarar verdim . Ya...ya yaşmazsa?"
"Yaşayacak hyung"
"Evet Seungmin haklı . O güçlü bir kız"
Bu zaman hepimizin dikkati merdivenlerden inen Yn'ye takıldı. Hemen yanına koştum .
"Iyimisin ? Neden kalktın? "
"Eve gidiyorum "
"Hicbir yere gitmiyorsun"
Karşısında dikilmeme rağmen yanımdan geçip kapıya yöneldi. Hemen gittim ve onu kuçağıma aldım .
"Hwang Hyunjin hemen beni yere indir"
"Malasef "
Çırpınmasına ragmen onu koltuğa oturttum . Önce bana sonra ise diğerlerini teker - teker süzdü.
"Yn git bir duş al doktora gidicez "
"Hiç bir yere gitmiyorum "
"Nedenmiş o? "
"Sen bana eziyyet edince nasıl acı cekiyordumsa o acınız bik katını ölerek sana çektireceğim "
Gözlerimin doldugunu hiss ediyordum . Üzerimde bakışlar hiss edince gözlerimi yerdennayırdım . Dolu gözlerim Yn 'nin gözleri ile buluşunce onun beni izledigini anladım. Dolu gözlerimi görünce bakışları değişti .
"Seni bu halde görerek zaten yeterince acı çekiyorum "Beni bu hale getiren sendin halbuki ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Pişmanlık~ ~ Hwang Hyunjin ~
Ficțiune generalăSon pişmanlık fayda vermez.... Asla zamanı geri alamazsın . O bir daha geri dönmeyecek . ~unut onu~ ~ölsem bile hayır~