Lost Keychain ( Bloody Society #1)

12

"BECAUSE I WANT TO." he said calmly while putting his hands on his two pockets.

Alat pre, tinatanong nga siya bakit, tapos sasagutin niya ako ng 'gusto ko lang'? kung pektusan ko kaya 'to tapos pag tinanong ako bakit ko ginawa 'yon, sabihin kong gusto ko lang din?

I sighed. "May pera ka?" Luh syempre kailangan ng pera pag magpapa-tutor kasi hindi naman siya gold! Wala nang libre ngayon!

"I can pay." Maikling tugon niya.

"O-okay, magkano ba?" I put on my poker face... para kunwari cold ako... Pero deep inside nagpa-party na ako dahil may narinig na katagang 'pera'.

"You decide." Sagot nito.

Tangina, bakit ba ganito 'to magsalita? grabe, nag-iipon siguro 'to ng words para yumaman, one to ten lang halos na word/s lumalabas sa bibig eh!

"Ano? So pag nanghingi ba 'ko ng one million bibigay mo? ganoon? Gagi!" Biro ko sakaniya sabay tawa.

He sighed. "Yeah, is that it?"

Nasamid ako sa sariling laway ko at unti-unting nawala ang tawa at ngiti ko sa labi.

"Funny!" Sagot ko na hindi tumatawa at seryosong tumitingin sakaniya.

His brows furrowed. "What?"

"Watwatin ulit kita ng mahiwagang patpat ko!"

Mataas pasensiya ko, hindi nga lang sakaniya.

He frowned. "You know what?" He sighed.

"Hindi pa,"

"I have never been encountered someone as annoying and confusing as you, Ellie!"

"Elyse nga po name ko, saka wala talaga akong katulad kasi unique ako!" I smiled widely, obviously teasing him while he answered me with his brows being furrowed.

Ilang beses niya na bang nakalimutan ang pangalan ko? Hays, kung hindi lang ito pogi!

"Pero totoo ba, seryoso ka? Marami kang pera?" Tanong ko sakaniya.

"Name your price."

Bakit niya naman iniwasan question ko? Gusto ko lang malaman if marami siyang pera! I'm sad...

"Sungit naman oh, parang others!" I pouted while looking away.

"Will you tutor him?" Pag-iiba niya ng usapan at binalingan ako ng tingin ng magagandang kulay abong mga mata nito.

Punyeta! pag tinanggap ko 'to instant millionaire na ako, pero nakakaguilty pag tutor lang ang gagawin tapos ganoon kalaki ang hihingiin ko. I shouldn't take this guy for granted.

"Sure, pero joke lang yung sabi kong one million." Anas ko.

"Wanna go higher?"

Parang tanga, babaan kamo!

"One thousand per day."

Five hundred per day ang singil ko sa mga nagpapatutor sa'kin pero since mayaman naman ito, edi go na yan! At least hindi milyon...

I know it's weird for me to collect money from students. Ganito kasi, pag sinasabihan ako ng teacher na magtutor sa isang studyante at yung estudyanteng iyon ay walang ipapambayad ay tinuturuan ko pa din. Ang mga merong kaya lamang sa buhay ang sinisingil ko.

Ang goal ko ay magkapera ng marami para makatulong ako sa gastusin ng pamilya ko including my allowances, pag may spare money kasi ako ay hindi ko na tinatanggap ang perang ibibigay nila.

Sa mababang edad ay alam ko nang hindi pinupulot ang pera bagkus ay pinaghihirapan itong kunin. Alam kong nagpapakahirap ang mga magulang namin para mawakasan ang aming paghihirap o 'poverty'.

Oo, mahirap lamang kami noon. Kung hindi dahil sa kaibigan ni papang na si

"Are you sure? Bakit mo binabaan?" Malamig na sabi nito sa'kin.

Tinaasan ko ito ng kilay. "What do you mean? Akala mo ba normal pa iyang milyon na ibabayad mo sa'kin dahil sa tutor lang?"

"I don't know."

"How come you don't know?"

"I've been homeschooled half of my life, it's my first time to be in here."

Napanganga ako. So ibig niyang sabihin wala siyang elementary and junior high school memories at tanging sa senior high school pa lang?!

He continued. "And my teachers or so called tutors had earned a lot, my parents gave them millions."

"Hala!" Napatutop ako ng bibig habang nakatingin sakaniya, kala mo talaga close kami eh... Pero ang OA ko!

...how rich is this guy?

"Stop asking about me. Now, will you tutor my brother?"

"Bobo ba siya?" Inosenteng tanong ko sakaniya.

When I realized what I said, natutop ako sa aking bibig.

His brows furrowed. "My brother is not dumb, he just need someone to help him because he's a slow learner."

Ows, bakit ako? Hindi kaba matalino? Tanong ko sa isip ko.

"Homeschool lang din ba siya?"

Ewan ko ba, bigla nalang akong naging curious. Kahit naman boring ito ay hindi ko talaga mapigilang hindi magtanong.

"Dito siya nag-aaral." Maikling sabi niya.

"We? Bakit hindi alam ng students dito sa campus?"

"And why would they give a damn fuck?"

Luh si kuya, parang nagtatanong lang eh!

"You have a rich and powerful family. Ikaw nga noong pagpasok mo dito ay pinag-kakaguluhan ka."

I saw a smirked plastered on his face before answering. "That's the case."

"Alin?" Naguguluhan na'ko sa lalaking 'to!

"Do you know him?"

"No." Hindi ko nga siya kilala kung hindi lang siya pinakilala ni Celeste, kapatid niya pa kaya?

"That's the point, he's a mysterious person."

"Hindi ka dapat sa'kin nagtanong kung kilala ko iyan kasi wala naman akong social media! Hindi ako nagsisinungaling noong sinabi kong hindi kita kilala sa first day mo, Remember, your first day of school?"

"Oh, okay." He said.

"Bakit pala ako?"

"Huh?"

Ang dami naman kasing professionals, bakit kailangang mag tyaga siya sa'kin? pero okay din naman ako magturo! haba ng hair...

"Bakit ako kamo yung kukunin mong tutor? I'm not a professional."

Hindi ito sumagot at humakbang palayo.  Weird.

"You can start tomorrow, after school."

BUTTERCOLEINK

#LostKeychainBLOODYSOCIETY