Tablodaki Gizem

Adaya Hazırlık

Arkadaşlar oylarınızı ve yorumlarınızı hikayeden esirgemeyin.Sizi seviyorum, iyi okumalar :* :-)

~~~~~~~~~~~~~~

-He bu arada, teklifim hala geçerli.

-Etmiyorum.

-Ne ?

-Kabul etmiyorum!

~~~~~~~~~~~~~~

Yağmur başlamıştı.Yağmur damlaları teker teker gökten süzülüyordu.Sanki bulutlara ağır gelmeye başlamıştı bu damlalar, bu yüzden bırakıyordu hepsini...Teker teker bırakıyordu.Gizem de artık kendini tutamıyordu.Bugün yaşadıkları ona fazlasıyla ağır gelmişti.Tıpkı bulut gibi...Ağlamaya başladı sessizce.Hıçkırık yoktu, sessiz bir ağlayış vardı.Kendini kaybetmeden bırakıyordu göz yaşlarını,teker teker...Her gözyaşında ayrı bir soruyu, ayrı bir sorunu düşünüyordu, ama cevap bulamıyordu.

O adam onu nereden tanıyordu?

Peki, o filmlerde gördüğü " akıl okuma " saçmalığı neydi?

İnanmak istemedi Gizem.Ama aklından geçen sorulara da engel olamıyordu.
Korkuyor muydu yoksa? Hayır, korkmuyordu. Ya da o böyle sanıyordu. Her ne kadar korkmuyorum dese de korkuyordu hem de çok korkuyordu.

Ama aylar önce, kendisine bir söz vermişti Gizem "korkmayacaktı.".Ne zaman korksa sonu hep kötü bitmişti.
Evet,evet. Korkmayacaktı.

Gizem aniden durdu. Ve,

-Korkmayacağım,bundan sonra hayatımda korkuyo yer yok! dedi.

Yanındaki ıslak banka oturdu ve kendinden emin bir hale geldi.Biraz toparlandıktan sonra ayağa kalktı ve kararlı adımlarla malikanenin yolunu tuttu.

~~~~~~

O ağır tokmağı kaldırarak kapıyı çaldı ve içeri girdi.

-Geleceğini biliyordum Gizem, ben-

-Teklifini kabul ediyorum Mert.Hatta hemen şimdi o adaya gitmek istiyorum.

-E o zaman macera başlasın!

Gizem yarım saat önce yaşadıklarını unutmuş gibiydi.Her ne kadar istemese de burası ona harika bir enerji veriyordu.
Sonuçta koskoca malikane onun için,onun zevklerine göre yapılmıştı.Bu durum onu içten içte havalandırıyordu.
Gizem kendi hayal aleminde karşısına çıkıcakları tahmin etmeye çalışırken Mert'in sesi Gizem'in düşüncelerini böldü.

-Gizem işte sırt çantan, orada ihtiyacın olabilecek her şey içerisinde.

-Teşekkürler ,Mert.

-Ne demek Gizemciğim, görevim.

-Benim merak ettiğim birkaç şey var.Onlar hakkında konuşabilirmiyiz?

Mert tek kaşını kaldırarak ciddi bir hava yaratmaya çalıştı ama fazlasıyla komik olmuştu. Gizem içinden "Bir insana ciddiyet bu kadar mı yakışmaz?" dedi ve gülmemek için kendini zor tuttu.

-Tabiki, ilk sorunuz nedir Gizem Hanım?

Gizem 2 cümle arasındaki hitap farkına sessizce güldükten sonra sorusunu sordu.

-Öncelikle orada yapacağımız etkinlikler nelerdir?

-Orada yapmayacağımız etkinlikler nelerdir diye sorsan daha kolay olurdu benim için.Çünkü gizem çözmeden dövüşe,yemek yapmadan bina inşa etmeye kadar yüzlerce etkinlikle karşı karşıya kalacaksınız.

Gizem bu cevap karşısında tatmin olmuştu.

-İkinci sorum ise, orada ne kadar kalacağımız?

-Bizim belirlediğimiz,en az, 3 ay.Ama sen orayı bırakmak istemeyeceksin.Buna eminim.

-3.sorum, gideceğim yerde yalnız mı olacağım yoksa başka kişiler de olacak mı?

-Elbette başka kişiler de olacak.Koca bir adada seni yalnız bırakmak istemeyiz. Ayrıca orada kalıcı arkadaşlıklar kuracağına inanıyorum.Çünkü oradaki arkadaşların da senin gibi "özel" olacak.

-Son sorum ise,
Sen de orada olacak mısın?

-Sen ne zaman istersen oradayım!

Gizem son soruyu neden sorduğunu bilmiyordu.
Belki orada tanıdığı birinin olmasını istediği için belki de...onu sevmeye başladığı için sormuştu son soruyu.
Gizem ikinci seçeneği hemen kafasından atıp, ilk şıkka inanmayı tercih etti.