Tablodaki Gizem

Büyük Karşılaşma

Selam okurcanlarım! Size söz vermiştim.Sözümü tutayım dedim.Bugün de hastayım, hasta hasta bölüm yazdım inşallah beğenirsiniz.Ne kadar çok vote o kadar çok bölüm :-) Bir dahaki bölümde görüşmek üzere hoşçakalın! He bu arada olaylar hakkında yorumlarınızı dört gözle bekliyorum ;-)
~~~~~~~~~~~~~
" Bu alanın güç kaynağı 4 temel kulübedir.Su, ateş, hava ve toprak...Seçtiğiniz elementlerin kulübesindekilerle bir ekipsiniz artık.Bu zamana kadar bir kulübe başkanına ihtiyaç duyulmamıştı ama sizin güçleriniz elementlerinizle daha da güçlenecek.Konuşmamdan sonra kulübenize yerleşebilirsiniz."

"Ayrıca buraya yerleştikten sonra seçtiğiniz elementlerle uyum testine gireceksiniz.Birtakım similasyonlarla başa çıkmaya çalışacaksınız.Artık geleceği yazan bir kitabımız yok,siz varsınız. Bu kitabı siz yazacaksınız!"
~~~~~~~~~~~~

Liderin sözlerinden sonraki şoku atlattıktan sonra herkes kendi kulübesine doğru yol aldı.Gizem kendi kulübesi olan Su Kulübesine girmişti bile.Kulübedeki herkes çok sıcak kanlıydı ve hepsi mavi T-shirtlerle geziyorlardı ve T-Shirtin sol bölümünde kulübelerinin üstündeki armanın aynısı yer alıyordu.Gizem etrafı derince incelerken gözüne cam kenarında oturan sarışın bir kız çarptı.Yüzünü görememişti kızın.Ama herkes gülüp eğlenirken onun orada tek oturması Gizem'in fazlasıyla dikkatini çekmişti.Hemen yanında bulunan kıza, sarışın kız hakkında bir şey bilip bilmediğini sordu.Kız da:

-Senin de mi dikkatini çekti? O kız buraya en son gelenlerden, geldiği günden beri de kimseyle konuşmadı.Biz yemek yerken yemek yemezdi, biz uyurken o uyumazdı.Hep sonradan karşılardı ihtiyaçlarını,bizden sonra.He bir de uyurken aniden kalkıp tek bir sözcük söylerdi.Mırıltıyla karışık söylediği için kimse ne dediğini anlayamazdı.Bir de sen onunla konuşmayı denesen?Bir sorunu var, o kesin.

Kız sözlerini bitirdikten sonra Gizem düşüncelerini birer birer aklından geçirdi.Evet bir sorunu vardı ve bu belliydi.Ama sorunu neydi,buraya istemeyerek mi gelmişti yoksa burası sandığı kadar iyi bir yer değil miydi?Gizem büyük bir endişeyle bunları düşünürken kızla konuşması gerektiğini anımsadı.Gizem ve arkadaşları artık bir takımdılar sarışın kız da bu takıma dahildi.Eğer içlerinden birisi bile eksik olsa o takım, takım olamazdı.

Takım ruhu nedir bilir misiniz?Takım olmak bir olmaktır,aynı olmaktır.Arkadaşları ne yerse aynısını yemektir, ne giyerse aynısını giymektir.Size izcilikten bir örnek vereyim.İzcilikte oba denen bir grup vardır ve aranan en büyük özellik oba ruhunu yakalamaktır.Biri dişlerini fırçalarsa herkes fırçalar,biri şapka takmazsa kimse şapka takmaz.Hal böyleyken Gizem'in sarışın kızı görmezden gelmesi olanaksızdı.Yavaş ve emin adımlarla kıza doğru ilerledi ve derin bir nefes alarak konuşmaya başladı, bu sırada Gizem dostane bir şekilde kızın sırtına elini koydu,hala kızın yüzünü göremiyordu.

-Hey merhaba,ben Gizem! Bir problemin mi var?Seni burada yalnız görünce merak ettim.Eğer bir sorunun varsa bana anlatabilirsin.

Kız bir anda kaskatı kesilmişti.Gizem bunu hissedebiliyordu.Yanıtın gelmesini bekledi ama çıt yoktu,cevap gelmedi.Gizem iyice huzursuz oldu ve ona doğru döndü.Ama gördüğü manzara kapanmış bir yarayı tekrar açmıştı sanki.

-Gizem!

-Ebru!

İkisi de şok olmuştu.Bir de onları izleyen onlarca çift göz vardı.Onlar da neler olduğundan habersiz,şaşkınlıkla bakışıp duruyorlardı.

-Özür dilerim.

-Özür dilerim.

İkisi de aynı anda özür dilemişti ama neden?Bu nedeni sizin kadar odadaki boş gözler de merak ediyordu.

-Ben buraya korkumu yenme uğruna gelmişken korkum yüzünden kaybettiklerim karşıma çıkıyor bu ne ya!

Gizem ağlamaya başlamıştı.Ne olduğunu kimse anlamamıştı.Gizem konuşmasına devam etti.

-Canımı yakmak için mi böyle yapıyorsun?Hadi söylesene, ben kaç gün senin öldüğünü düşünerek uyudum;şimdi karşıma geçmiş boş boş duruyorsun.Hadi bir şey söyle!Bağır, çağır küfret ama bir şey söyle Ebru!

Gizem Ebru'yu iterek sarsmaya başlamıştı.Ama Ebru'nun ağzından sadece iki kelime çıkıyordu. -Özür dilerim.-

-Sen neden özür diliyorsun yahu? Hey, herkes beni dinlesin! Arkadaşlar şu gördüğünüz kız benim yıllar önce korkudan kaçıp bıraktığım Ebru, onu o günden beri hiç görmedim hatta benim yüzümden öldüğünü sandım ve şimdi de hiçbir şey yokmuş gibi karşıma çıkıp özür diliyor.Ben suçluyum,salağım,eşeğim ama bunları hak etmedim.

-Gizem yeter artık.Hiçbir şeyi bilmiyorsun.Vicdan azabıyla kaç yıl geçirdiğimi ve kimin gerçek suçlu olduğunu bilmiyorsun! Ne olduğunu söylememi ister misin? O gün senle buluştuğumuzda her şeyi ben ayarlamıştım.O adamları, mekanı hepsini ben ayarlamıştım.Senle o kadar vakit geçirmemize rağmen senden nefret ediyordum.Senin sevgini hak edicek hiç bir şey yapmadım ve senin sevgine de layık değilim.O gün seni korkutmak istemiştim hatta o korkunun ölene kadar senin kalbinden çıkmamasını istemiştim.Vicdan azabı çekmeni, sevdiğin birini bir daha hayatın boyunca görememini istemiştim.Tıpkı babanın bize yaptığı gibi.

Seninle tanışmadan 1 yol önce annemle trafik kazası geçirmiştik.Bize çarpan da senin babandı ve ben o kazada annemi kaybettim anlıyor musun?Bu olaydan sonra hep intikam almak istedim.Birini öldüremezdim bu yüzden bir plan yapmak zorundaydım.Seninle samimi olup bir anda hayatından çıkmak istedim.Kendini suçlamanı,bu olaydan hep kendini sorumlu tutmanı istedim.Bu nedenle son buluşmamızda seni çağırdığım mekandaki adamları ayarladım.Bize sarkıntılık yapıp, sözde öldürecek olan adamlar...Her şey tamamdı.Sen de geldiğinde oyun başlamıştı.Rolümü güzel oynamak için "Gizem, yalvarırım yardım et." , "Beni burada bırakma." , "Ölmek istemiyorum." gibi acı dolu çığlıklar attım.Senin kaçmaktan başka şansın yoktu.Ve kaçtın.Görev tamamlanmıştı tamamlanmasına ama ben eksiktim.İntikam acımı dindirmemişti hatta anne acıma bir de senin acın dahil olmuştu.Çok vicdan azabı çektim.Seninleyken daha mutlu olduğumu anladım.Her ne kadar senden nefret etmek istediysem de edememişim.Bunu sen gittikten sonra çok daha iyi anladım.
Buraya da olanları unutmak, seni düşünmemek için geldim.Gizem ben gerçekten çok üzgünüm.
Beni affet.