Beklenen yaz tatilim nihayet gelmişti. Içimde buruk bir sevincin tohumları vardı. Bunun sebebini çok iyi biliyordum fakat hep bu sebepten kaçıyordum. Beren'i düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum. Çünkü bana hissettirdiklerini seviyordum. Sanki her şey mümkün gibi geliyordu. Her ne kadar canımı acıtsa da canım onun için yanmayı seviyordu.
Tatile girmeden önce bu yaz bol bol kitap okumalıyım diye programlamıştım kendimi. O yüzden ilk işim bir kitapçıya gitmek oldu ve nihayet akşama doğru( Beren ile en sevdiğimiz saatler'di) kitaplarla birlikte eve döndüm. Kapıyı annem açtı. Sanırım dedim. 'Sanırım beni koşulsuz seven tek varlık annem.' Annem elimde ki kitapları görünce yüzünde büyük bir tebessüm oluştu. İçinde bulunduğum acı durumun ister istemez farkındaydı.
Beren olmadan geçecek olan 3 aya kitaplarla kapımı açtım. Güzel bir çay demledim. Odama geçip kapıyı üstüme kitledim. Kapının altına sevmediğim bir tişört sıkıştırdım ve camı sonuna kadar açtım. Annemler sigara içtiğimi bilmedikleri için gizli gizli yaptım bu işi. ilk kitabim Oğuz Atay - Tutunamayanlar oldu...
