Normal bir mahalle aşkında abinin arkadaşı kıza aşık olur ve kızı aşkına inandırmak için elinden geleni yapar. Ya kız bu adamı sevmezse? Ya ona zorla dayatılan bu sevgiden kaçarsa? Abisinin arkadaşı hep peşinde olursa ne yapabilirdi ki?
İşte tam da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🤍
Kerem
Emin'e baktım. Okuduğu dosyaya odaklanmış biçimdeydi. Allah bilir hangi danışık dövüşlü ceza davası almıştı kendine. Böyle alengirli işleri seviyordu.
İnsanın kendisi de alengirli olunca çekiyordu muhakkak.
Emin ile ayrıldığımız en net nokta buydu. Ben düzlükten yanayken o yokuştan yanaydı.
Emin benim baş belam ile en yakın arkadaşım arasındaki o ince çizgide takılan bir adamdı.
Kendisi ile Ankara'da üniversitede okurken ortak arkadaşlarımız sonucu tanışmıştık, ben Bilkent'te hukuk okurken o da Ankara Üniversitesi'nde hukuk okuyordu ve kendisi o zamanlar büyük bir haytaydı.
Ve bu haytalığının mottosu da ''Ben bu okulu kazanacak kadar yeteneğe sahibim, okuyacak kadar değil.''
Kendisinden o zamanlar pek hazzetmezdim, yalan yok hatta o da benden hazzetmezdi ama ortak birkaç arkadaşımız olduğu için sürekli aynı masaya düşer laf dalaşına girerdik.
O benim adalet anlayışımla dalga geçerken ben ise onun adalete olmayan inancı üzerinden kendisini alaya alırdım.
Adalete inanmayan hukukçu olur muydu?
Emin de öyleydi işte en başta ama zaman onu yontmuştu.
Biz böyle birbirimize gıcık giderken gel zaman git zaman üst sınıflardan ev arkadaşım olan Nedim okuldan mezun olmasıyla beraber kaldığımız evden ayrılmıştı. Ve benim o ara çok seri bir şekilde ev arkadaşı bulma sürecine girmem gerekmişti.
Emin ise derslerden art arda kalmasıyla babası harçlığını kestiği için evinden olmuş ve yalvar yakar biçimde kendini evime ilk önce evime misafir ettirmiş günler geçip derslerin finallerine boş bilgi ile girmesin diye sınavlara çalıştırmamla sonrası tam bir cümbüş olmuştu.
Sınavlardan geçmesiyle, Emin Kaya aynı bir işgalci gibi evimi gasp etmişti.
Ev arkadaşım olmak istemişti, bense ona gerçekten katlanamadığımı kibar dille ifade etmiş hayır desem de Emin inat etmişti. Sanki bana Japon yapıştırıcısı yapışmış gibiydi ve işin garip tarafı Emin ile de kalmamıştı bu durum.
Emin'in başarı durumu ailesinde bir uyanış sergileyecek olmuş olacak ki Rize'den maaile beni görmeye gelmişlerdi ve annesinin favorisi olmuştum. Ailecek de baya içlerine girmemle artık Emin ile ayrılmaz bir ikili olmuştuk.
Emin ile zaman geçtikçe adalet anlayışının iki ucu arasında gidip gelsek de ortak yolu bir şekilde buluyorduk.
Bazen adalet kesin yargılardan uzak, iki farklı uçlu bir mızraktı ve her iki farklı uç da insanlar haklı olmasına rağmen iki tarafa aynı anda batıyordu.
