Enzi

Kalbi Krık İnsanlar Gördüm

Oha yuh çüş ulan yavaş o da insan manyak bu nasıl bir saçmalıktır ya inanmıyorum utanmazlar bir de perde açık şuan şok içindeyim.
Zaman ince bir çizgiydi ve bu çizgi son derece değerliydi iki insanın tartışmasını izliyordu,kadın adama el kol hareketleri ile bir şeyler anlatmaya,adamsa son derece sinirli ama sakinliğini koruyarak olayın açıklamaya çalışıyor gibiydi.
Rasim elindeki kitabı bırakıp,pencere de bu iki insanın kavgası izliyor ve sonunda ne olucak diye merak ediyordu,bu merakı pek güvenli değildi şayet izlediği kişiler pek tekin değildi,işin daha da ilginci bunlar her gün kavga ediyordu elbet bir sorun çıkartıyorlardı, Rasim e boşansanız da mahalleli olarak bir nefes alsak diğer geçirdi,Rasimin derdi farklıydı çünkü kadın çok güzeldi Rasim betimlerken onu hep Kahverengi orta uzunlukta saçlara 164-165 ortalama bir boya 50 kilo fizikenden de sportif veya zayıf olarak betimliyor daha detaya inmesine yazar olarak ben izin vermiyordum[;)]-neyse-Rasim aslında bu kadına aşık mıydı yoksa içinde sadece ona karşı başka bir şey mi hissediyordu, açlık gibi, bilmiyordu.
Belki de bilmek istemiyordu,Kadın sonunda parmağındaki yüzüğü çıkartmış ve masaya koymuştu, pek okumayı bilmese de dudaklarından "gidiyorum" kelimesini çıkardı Rasim ve evet gerçekten de üstüne bir şey alıp kapıdan dışarı çıktı,adam pencereye doğru yönelip etrafa baktığında karşı komşusunun penceresinin açık olduğu ve etrafa baktığını gördü,Rasim adama bakmamak için etrafa baktı, korku kaplamıştı ama belli etmedi,çünkü,adam gerçekten tehlikeliydi bir anlık öfkeyle kapıyı kırıp Rasimi boğarak bayıltması ve sonrasında öldürmesi an meselesi idi.
Rasim bu korkuyla karışık kitabın başına oturdu ve adamın artık ona bakmadığını farketti -hafif bir baktı bir ara pencere den kimse yoktu-
-Rasim biraz dertleşelim mi?
Has..adam burda ulan acaba Rasimin baktığını gördü mü?
-O...olur abi bir da...dak...dakika geliyorum.
Üzerini düzelti boğazını temizledi,okuduğu kitaba ayraç koyup sehpanın üzerine koydu.
Ulan niye burda diye düşünürken korkuyla açtı kapıyı.
-Rakın var mı?

-Rasim gördün mü olanları?
-Yo..yok görmedim abi
-Rasim?
-Yok abi gerçek....gerçekten görmedim,sadece etrafa bakıyordum kitap okurken gözlerimi dinledirmek amaçlı
Bir kahkaha patlattı Ozan
-Oğlum yaşıtız biz akran sayılırız bak sana benim hakkımda hapse girmiş bu adam belalıymış dedilerse doğru girdim,ama sor niye girdim?
- Niye abi
- Önce şu abiyi bırakalım belli zarar vermemden korkuyorsun?
Anlattı Ozan başından geçenleri ara ara sohbet pişmanlık ve benzeri şeylerle bölünsede aradan iki saat geçip Rasim rahatladıktan sonra önyargısını yıktıktan sonra abi demeyi bırakmıştı.
Ozan'la artık 40 yıllık arkadaş gibi rahatça konuşuyorlardı.
Demek herşey iftira ve karalama diye düşündü peki kadın kadının suçu neydi onu soracaktı ama soramadı
Ozan yetişti anlatmışken bir de onu anlattı.Rasim şaşkın bir biçimde yüzüne baktı Ozan'ın bu gerçek olabilir miydi? Maalesef gerçekti.
Ne ulan ne gerçekti.
Gerçek,gerçekti. Dur nolursun diye yalvaran bir kadın sesi duydum kösenin ara sokakta erkek kadını duvara zorla bastırmış tecavüz ediyordu, ben sadece kadını kurtarmak istedim bağırdım,Kadın ağlayarak kurtarın beni diyordu,adam sus lan orospu diyordu bende dayanamadım aldım elime sopayı lan bir daha sakın o kelimeyi kullanma bir kadın için ne yaparsın yoksa küçük adam beni o sopa ile döver misin?
Annecim lütfen vurma uslu çocuk olacağım bir kahkaha attı sonra kendine gel küçük adam sen beni o sopayla dövemezsin ben kimim biliyor musun?
Kimsin kimsin ulan,her kim olursan ol bir kadına bunu yapamazsın?
Üzerine yürüdü ozanın tam elini kaldırdı vuracak,arkadan bir silah sesi tak tak tak üç el ateş etti Dega üç el ateş etti.Ozan bu yabancı kadına gidip silahı vermesini ve burayı terketmesini söyledi,kadın kaçtı Ozan hapse düştü.1 yıl verdi hakim,1 yıl adam ünlü ressam Haktı Kert'in oğluydu gerçi emekli ressam adam oğlundan pek memnun değildi bu yüzden başını belaya sokacağını bu yüzden bir olacağını bilmişti ve evlatlıktan reddetmişti.
Sonrasında yine adam öldürmeyle hapse düşmüş çıkmış olan Saliha ile tanışmıştı,buluşmalar konuşmalar derken bir bakmışlar evlenmişlerdi, ilk başlar güzeldi ama sonraları kavga gürültü falan oluyordu ve şimdiye kadar uzanıyordu. 6 yıllık evlilik bu gün itibari ile son bulmuştu.
Rasimin içinde garip bir sevinç vardı herşeyi dinlediğin de ama belli etmemeye çalışıyordu.
Rasim mi ha yok o evli değil çünkü hiç aşık olmamıştı ve aşık olduğu bir kadınla evlenmek istiyordu bu da şans mı değil mi bilinmez Saliha'ya denk gelmişti.
Ozan:
-Biz onunla boşacağız galiba bilmiyorum,aslında da bilmek isterim,
la Rasim bir şey diyeceğim,sen bir gitsen bir baksan ağzını yoklasan ne diyecek,Ozan anlamıştı ama belli etmedi içinde bir git bakalım ne diyecek hanım eğer Rasimi seçerse yoluma bakarım eğer seçmezse barışırız hem anlamış olur,oluruz
-Bilmem ki Ozan git...gitsem bu ayıp olmaz mı hem yalnız kalmaya ihtiyacı vardır belki
- Bir şey olmaz sen git gel bana anlatırsın.
Ozan kalktı,herşey için teşekkürler Rasim bekliyor olacağım cevabı haberin olsun,
Ozan gittikten sonra Rasim hazırlanıp çıkıp gitti Saliha'yı sahil yolunda bir bakta otururken gördü,boğazını temizleyip yanına gitti Selamla başlayan konuşma bir iki saat devam etti
Hep böyle yapıyor dedi,Saliha,hep böyle ilk başta sanki benim hatammış gibi konuşuyor ben bağırmaya başlayınca inkar edince de sakınce beni dinliyor ulan bir cevap ver bir de yahu Salihacım öyle demek istemedim falan yok ya boşanacağım net yani boşanacağım olmuyor böyle
Rasim hayranlıkla izliyordu onu her bir yüzünü çizgisini o sinirlenirken ki yüz kaslarının kasılmasını ağlamaya başladı Saliha bir süre ağladı Rasim bunu doğru zaman olduğu düşünmüyordu ama,bunu söylemezse de içi içini yiyecekti.
-Saliha ben sana aşığım ,seni seviyorum, ben,bunu biliyorum bu saçma, bu garip ve hiç bana yakışmıyor özür dilerim ama,artık içimde de tutmak istemiyorum üzgünüm.
Gözünde bir iki damlayı silip noluyor lan dercesine şaşkınca kısa bir süre baktı sonra gülümsedi,Rasime yaklaştı,ve bir kez öptü onu Rasim şok içindeydi ama belli etmedi,Rasim de karşılık verince orda bir süre öpüştüler. Saliha sonrasında Rasim'in elinden tutup onu sahilin yanında ormanlık alana doğru geçtiler Rasim son bir yola baktığında bir kadının onlara baktığını farketti ama aldırmadı beraber ormana doğru yürüdüler,ayrılmadan son bir daha öpüştüler sonra akşamın da gelmesi sonucu ikisi de evlerine geçtiler,Rasim kapıyı açtı sonra pencereden Saliha'ya baktı Saliha da girmişti sonrasında yatak odasına giden Saliha'yı izledi,elinde dehşet içinde bir notla fırladı,etrafa bakıp ne yapacağını düşünürken Rasim'in pencerede onu izlediğini gördü elindeki notu gösterdi,Rasim buraya gel dercesine eliyle işaret etti, Saliha'da uydu.
Bir süre sonra kapı çaldı, telaşla kapıya yöneldi, açtı.Saliha elindeki notu Rasim'e bırakıp kendi bir koltuğa oturup ağlamaya başladı.
Notta:
Saliham benim küçük sevgilim,biliyorum bunu yaptığım için bana kızacaksın, biliyorum beni affetmiyeceksin ama bunu yapmak zorundayım,çünkü Rasim seni seviyor gördüm, buna çok sinirlendim, öfkelendim, kırdım, döktüm ama ona zarar veremezdim, tekrar hapse düşemezdim ve tekrar aynı şeyleri yaşayamazdım,benim yaşamam için senin gelmen lazımdı ama gelmedin, bekledim, gelmedin ben bu dünya da, hayatım boyunca kalbi kırık insanlar gördüm, her biri kendini suçladı, kendi vicdanı ile boğuştu, ama olan yine kendilerine oldu ben seni affediyorum ve Rasim'le mutluluklar diliyorum, ben artık yokum Saliha beni lütfen affet sevgilim...
Kan lekesi vardı kağıtta Ozan intihar etmişti,Rasim'de titremeye başladı olduğu yere çöktü,ben bununla nasıl yaşayacağım diye düşündü Saliha'ya baktı Saliha'da ona bakıyordu ne yapacağız dercesine,
Rasim kendini topladı Saliha'nın elinden tuttu, gözlerine bakıp,
-Yaşayacağız evet,bu zor ve trajik olucak ama mecburuz,Saliha acımızı yaşayalım ve sonrasında geleceğimize bakalım.
Atlatmaları uzun sürecekti ama atlatıcaklardı çünkü mecburlardı.
Aradan geçen 10 yıl sonra Rasim ve Saliha evlenmiş bir çocukları olmuştu, mutlu yaşamayı ve vicdanlarını hafifletmeyi başarmışlardı...