Als ik voor Sharon's huis stop kijkt ze me aan. " Wil je mee naar binnen? " Vraagt ze voordat ze haar gordel los maakt en ik knik. Ik parkeer de auto om vervolgens met Sharon mee te lopen. Niet veel later zitten we stil naast elkaar op de bank. Sharon gaat op mijn schoot zitten en haar blik staat vol met lust. Ze gaat met haar handen over mijn borstkas heen en langzaam gaat ze steeds lager totdat ze bij de rand van mijn broek komt. Ze maakt langzaam mijn broek los maar trekt hem niet naar beneden. Ze gaat weer goed op mijn schoot zitten en gaat met haar handen door mijn haren. Ze trekt weer terug en maakt langzaam haar bloesje los. Ze trekt hem uit en komt dichterbij om me te kussen. Langzaam belanden haar zachte lippen op die van mij. Ik kus haar terug totdat ik besef wat ik aan het doen ben. " Shar nee stop. Dit kan niet. " " Waarom niet? " Vraagt ze, totaal niet wetend waarom ik het zeg. " Omdat je net uit het ziekenhuis komt, en omdat dit echt niet van jou afkomt hoor. " Meteen verdwijnt de blik in haar ogen. De lust wordt omgezet in wanhoop. " Ik wil je gewoon terug. " Mompelt ze maar ik doe alsof ik het niet hoor. " Ik kan dit gewoon godverdomme niet meer aan zonder jou. " Zegt ze en ze staat op. Ze trekt haar bloesje aan en loopt naar de keuken. Ik bijt even op mijn lip, waar heb ik mezelf nu weer in verwerkt... Niet veel later komt Sharon terug met een fles wijn in haar handen. Haar blik staat nog wanhopiger dan net. " Shar, wat ga je doen? " " Noem me niet zo. " Sist ze en ze pakt ze fles met haar andere hand vast. " Je moet geen spelletjes met me spelen Rein! " Roept ze en ze gooit de fles kapot tegen de muur. De witte muur is vol met rode vloeistof en ook de mooie vloer is er vol mee. Ze laat zich huilend op de grond vallen en van schrik ren ik naar haar toe. " Sharon alsjeblieft, doe dit niet. Je weet dat dit niks oplost. " Zeg ik en ik druk haar tegen me aan. Ze slaat haar armen om me heen en verbergt haar hoofd nog dieper in mijn trui. " Ga de komende uren alsjeblieft niet weg. " Snikt ze. " Ik zal je nooit alleen ervoor laten staan, dat weet je. " Stel ik haar gerust.
