Ik gooi de dekens van me af en stap uit het bed. Maandagochtend. De dag die ik zo háát. Ik wrijf even in mijn ogen en vervolgens loop ik naar mijn kledingkast waar ik mijn kleren uithaal. De eerste werkdag vandaag. Spannend wel, maar of ik er veel zin in had? Nee. Rein was gister terug gegaan naar Esmee en kort daarna postte ze allebei een foto met elkaar erop. Waar ze onder de dekens lagen. Wat er precies onder stond? "Had a great night with my babe 😈💜." Ergens brak het mijn hart. Hij zei dat hij mij nodig had. En ik dacht dat hij het uitgemaakt had met haar? Blijkbaar niet. Maar ik moest hem vergeten. Dat wilde ik doen, en dat moést ik doen. Wilde ik ooit nog eens gelukkig worden? Dan moest ik mijn gevoelens voor Rein wegdrukken en hopen dat ze nooit meer terug kwamen. " Sharon? " Hoor ik van onder. Ik schrik en slaak een gil, maar word algauw weer rustig als ik doorheb dat het Nils is. " Kan ik binnenkomen? " Vraagt hij. " Ja. " Zeg ik en Nils opent de deur. " Zag je het van Rein? " Vraagt Nils. Ik knik zachtjes. " Luister Shar, ik wil niet meer dat je met hem omgaat. " Ik haal mijn wenkbrauwen op. " En jij bepaalt dat? " Hij knikt. " Jij bent mijn zusje en hij is mijn beste vriend. Ik wil het beste voor jullie allebei en ik ben net ook heel boos op hem geworden. Het is beter voor jullie allebei. " Ik schud mijn hoofd. " Ik moet nu echt naar mijn werk Nils. Ik spreek je straks nog wel. " Zeg ik en ik pak mijn tas van de tafel af. Ik stap in mijn auto en rijd richting mijn werk.
Moe en uitgeput van de hele dag zitten, jaja daar word ik moe van, stap ik uit mijn auto en loop ik richting de deur. Ik laat mezelf op de bank ploffen. Nadat ik 5 minuten heb gezeten gaat de bel. Zuchtend sta ik weer op. Nils. " Zo, jij bent kapot van je eerste dag. " Lacht hij en hij stapt naar binnen. " Rein komt ook zo, we moeten duidelijke afspraken maken. " Ik trek mijn wenkbrauw op. " Ten eerste ben ik echt kapot moe en ten tweede zie ik er niet uit. " Zeg ik en ik ren de trap op om mijn haren weer goed te doen. Daarna loop ik weer naar onder. Hij was er sneller dan ik dacht. Ik hoorde zijn stem de kamer vullen en meteen voelde ik kriebels in mijn buik. Ik stap de woonkamer in en zie ze op de bank zitten. Rein kijkt me even aan maar kijkt ook weer snel weg. Ik bijt op mijn lip en ga op de stoel zitten. " Vertel wat er is Nils. Ik moet dalijk weg. " Zucht Rein. Nils knikt. " Jullie moeten elkaar met rust laten. Elkaar nergens op volgen. En ook niet meer met elkaar praten. " Ik rol mijn ogen. " Waarom laat je ons bij elkaar komen dan. " Rein knikt. " Met haar eens. " Zegt hij. Nils begint weer met praten en zo zijn we al snel weer een uur verder. " Ik moet nu echt gaan! " Zegt Rein en hij staat op. Zonder wat te zeggen vertrekt hij en niet veel later hoor ik zijn auto starten.
