" Hij wat?! " Zei Nils en hij draaide zich naar mij om. " Me geslagen, en je hoorde me de eerste keer al. " mompelde ik. Nils zijn gezicht stond op uitbarsten en niet veel later deed hij dat dan ook. Hij schreeuwde vanalles. Dat hij Rein wat zou aandoen, dat hij boos op mij was omdat ik zogenaamd wist dat ik niet meer met Rein mocht praten, maar hij was ook vooral boos opzichzelf. Omdat hij er niet bij was om zijn zusje te beschermen. " Nils hou op! " Schreeuw ik als hij na 5 minuten nog van alles zit te schreeuwen. Hij stopt meteen en gaat op de bank zitten. " Rein moet gewoon met z'n poten van je afblijven. " Zei hij zachtjes, maar nog net hard genoeg zodat ik het kon horen. " Ten eerste, je hebt gelijk, maar dit is niet de juiste manier om het op te lossen, en ten tweede, je moet dit niet jezelf verwijten. Ik ben tenslotte degene die er wat had tegen kunnen doen. " Hij keek op en ik zag tranen in zijn ogen. Precies op dezelfde manier als bij Rein. Hij stond op. " Ik ga naar mijn kamer. " Zei hij zachtjes. Hij liep de trap op en ik hoorde hem zijn kamer ingaan. Wat moest ik nou? Rein had in iedergeval geen punten gescoord bij mij, en een tweede kans kreeg hij niet. Ik gunde het hem gewoon niet. Misschien verdiende hij het wel om ongelukkig te zijn, en ruzie te hebben met de jongens. Zodat hij mij tenminste met rust liet en hij zich met zijn eigen zaken bezighield.
Het was zaterdagochtend. Ik hoorde vogeltjes van buiten fluiten en mijn raam stond open waardoor er een lekker briesje mijn kamer doorging. De zon scheen door mijn ramen heen recht op mijn gezicht. Met mijn ogen half dichtgeknepen ging ik rechtop in mijn bed zitten. Ik wreef even in mijn ogen en van beneden hoorde ik geschreeuw. Ik luisterde even goed en hoorde Nils tegen iemand schreeuwen. Ik stond op uit mijn bed en liep in mijn topje, mijn korte broekje en mijn haren in een slordige staart naar beneden. Ik zag Nils gefrusteerd tegen het keukeneiland aan staan met Rein voor zijn neus. Ze waren nog steeds tegen elkaar aan het schreeuwen, ookal stonden ze nog géén meter van elkaar af. Ik kuchte even en allebei keken ze op. " Shar, ga even naar je kamer oke, ik kom zo naar je toe. " Zei Nils. Ik schudde mijn hoofd. " Jullie schreeuwen maar wat jullie willen, ik bemoei niet. " Zei ik en ik liep tussen hun door naar de la waar het brood lag. Ik voelde een hand op mijn schouder, gevolgd door nog een andere hand. Ik draaide me om en zag Nils en Rein voor mijn neus staan. " Shar, we moeten even praten. " Zei Nils zonder enige emotie. Ik knikte en leunde tegen het aanrecht aan. " Misschien is het beter dat je niet in Eindhoven gaat wonen, " Zei hij. " Jij gaat niet bepalen waar ik ga wonen? Ik heb gesolliciteerd voor een hele goede baan in Eindhoven Nils. Ik ga dat niet zomaar opgeven zodra ik ben aangenomen. " Zei ik zuchtend. " Het is voor je eigen bestwil, en voor die van Rein. " Zei hij en hij krabte even op zijn achterhoofd. " Hoezo voor zijn bestwil? " Zei ik terwijl ik naar Rein wees. " Jij legt het der maar uit. " Zei Nils en Rein knikte. " Omdat ik je niet ik mijn buurt wil hebben, ik wil je niet terug. " Mijn mond stond open van verbazing. " Dus ik moet maar even niet daar gaan wonen omdat jij me niet in jou buurt wil hebben? Je kan echt alleen maar aan jezelf denken. " Zei ik boos. " Het ligt ingewikkeld oke?! " Zei Rein hard. " Leg het me dan uit? Als het zo ingewikkeld is. " Zei ik fel terug. Hij zuchte. " Ten eerste is dat echt een heel erg lang verhaal en ten tweede kan ik je gewoon niet onder ogen zien vanwege hetgene dat ik heb gedaan. " Ik keek hem raar aan en voelde daarna aan mijn wang. Daar had hij het dus over. Nils liep weg zonder wat tegen ons te zeggen. Ik keek even ongemakkelijk om me heen. Ik voelde me gewoon echt niet meer op mijn gemak bij Rein. Ik voelde twee armen om me heen. Voorzichtig sloeg ik ook mijn armen om hem heen en knuffelde ik terug. " Ik heb echt spijt dat ik je geslagen heb. Ik dacht op dat moment niet na. " Ik keek wat omhoog en zag Rein even in zijn oog wrijfen. " En waarom wil je me niet in je buurt hebben? En nu de echte reden. " Rein haalde even zijn neus op. " Omdat ik nog altijd verliefd op je ben. " Zei hij en hij keek weg. Ik zag blosjes op zijn wangen verschijnen en een glimlach kon ik niet onderdrukken. " Ik wil je gewoon terug. " Zei hij zacht. Ik pakte hem bij zijn kin vast en zorgde dat hij me aankeek. " Wat nou als we eerst weer eens beginnen met vrienden zijn? Dan zien we wel verder als het goed gaat. " Rein glimlachte. " Een goed idee Shar. " Hij drukte een kus op mijn wang.
