ရွေ့လျားသွားတဲ့တိမ်ဆိုင်တွေကြားမှတိုးထွက်လာတဲ့နေရောင်ခြည်ဟာဆောင်းဟွန်းဖွင့်ထားခဲ့တဲ့ပြတင်းပေါက်ဆီမှ ဖြတ်ကျော်ကာအခန်းအတွင်းဝင်ရောက်လို့လာခဲ့သည်။ ရာသီဥတုဟာမနေ့ညကမိုးတွေအသည်းအထန်ရွာသွန်းခဲ့တာမဟုတ်သလို ကြည်လင်လို့နေ၏။
နွေးနွေးထွေးထွေးလေထုလေးဖြစ်ပေါ်လာတော့ စောင်လေးထဲမြုပ်နေတဲ့ဂျောင်ဝန်းကတစ်ချက်လူးလွန့်လို့လာခဲ့သည်။ အိပ်ရာထဖို့ရာအတွက်စောသေးတာမို့ ကျောပြင်လေးကိုခပ်ဖွဖွပုတ်ပေးပြီး နိုးမလာစေရန်စွမ်းဆောင်ပေးရသေးသည်။
ကလေးလေးတစ်ယောက်အိပ်ပျော်နေသလိုဖြူစင်လှသည့်ပုံရိပ်လေးကြောင့် သူ့မှာအကြည့်မလွှဲနိုင်။ တစ်ညလုံးသည်းထန်နေခဲ့တဲ့မိုးကြားမှာ ဂျောင်ဝန်းအိပ်ပျော်ဖို့အရေးသာအာရုံစိုက်ရင်း ဆောင်းဟွန်းတစ်ယောက်ကောင်းကောင်းမအိပ်နိုင်ခဲ့ပေ။
သို့သော်လည်းပင်ပန်းတယ်မခံစားမိ။ အခုလိုမျိူးမျက်စိရှေ့မှာယန်းဂျောင်ဝန်းလေးအေးအေးချမ်းချမ်းရှိနေတာကိုမြင်ရရင်ပဲ သူကျေနပ်ရသည်။
ညကဘာစကားမှလည်းထွေထွေထူးထူးမပြောဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာဂျောင်ဝန်းကတစ်ချိန်လုံးရှိနေခဲ့သည်။ တိတ်ဆိတ်ခြင်းကြားမှာဆောင်းဟွန်းရဲ့အနွေးဓာတ်ကိုဖမ်းယူရင်း ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်သွားတဲ့ဂျောင်ဝန်းကြောင့်စိတ်သက်သာရာရမိသည်။
ရှေ့လျှောက်လည်းအများကြီးကာကွယ်ပေးပါ့မယ်လို့ကတိတွေအထပ်ထပ်ပေးမိတာကတော့ သူကိုယ်တိုင်သာသိလိမ့်မည့်အကြောင်းအရာ။
ရင်ခွင်ထဲကအကောင်ပေါက်လေးရဲ့နဖူးကိုအသာလေးငုံ့နမ်းလိုက်ပြီးနောက် ဖြည်းဖြည်းချင်းအိပ်ရာမှထလိုက်သည်။ အနွေးဓာတ်ပျောက်တာနဲ့နိုးလာမှာစိုးရတဲ့အတွက် ဘေးနားမှာဖက်ခေါင်းအုံးတွေကိုလည်းဝန်းရံပေးခဲ့ရသေးသည်။
ပြီးမှ သူ့မှာဟင်းချက်ဖို့ကိုအပြေးလေးသွားရတယ်။ မနေ့ညကဘာမှမစားပဲအိပ်သွားတာဆိုတော့ နိုးလာတာနဲ့ဗိုက်ဆာနေမှာအသေအချာ။ ဒါကြောင့် ဂျောင်ဝန်းကြိုက်တဲ့ curry ချက်ထားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
