Beyaz Şarap

7

Koyu bir sohbet ortamda devam ederken uykumun gelmesi ile aralarından ayrıldım.

Zaten Barlas da ben odama giderken izin isteyip gitmişti.

Aklıma gelen şey ile birlikte telefonu elime aldım doktor kontrolü vardı ve bu sefer Barlasın benimle gelmesini istiyordum.

Kısaca yazdıktan sonra yarın saat 11 de bizim eve gelip bizi alıcaktı.

Alarmımı kurduktan sonra gözlerimi kapattım...

☆☆☆☆☆

Sabah alarmın çalması ile uyandım. Tuvalete girip elimi yüzümü yıkadım. Mutfaktan gelen sesleri yemek kokularını bile özlemiştim ailemle aynı evde kalmayı özlemiştim.

Koridordan mutfağa ilerledikten sonra anneme

-Günaydın anne dedim

-Günaydın kızım kahvaltı hazır hadi kardeşini çağır

-tamam anne

Abimler kendi evlerine dönmüştü. Asafın odasının önüne gelince kapısını hafifçe tıklattım.

Kapıyı açarak kafamı uzattım ne olur ne olmazdı, Asaf efendi yatakta tişörtsüz boylu boyunca yatıyodu aferin benim kardeşime yatmak hayatımızda çok önemli değil mi

-Asaf ablasının yakışıklısı uyan hadi diyerek yanağını öptüm

Derinden gelen bir sesle

-tamam abla, demesi ile birlikte odasından çıktım

Kahvaltımızı yaparken araya girerek konuştum

-biz Barlas ile doktor kontrolüne gideceğiz

-tamam kızım, dedi annem

Odama gidip üstüme bol bir tişört ve bol bir pantolon giydim. Çantama gerekli eşyalarımı koyduktan sonra odamdan çıktım.

İçeriye seslenerek

-Ben çıkıyorum!!

Ayakkabılarımı bağladıktan sonra merdivenlerden yavaş yavaş indim.

Barlas arabaya yaslanmış beni bekliyordu.

Gözlükleri çok güzeldi ve sanki bugün ayrı bir yakışıklıydı.

-hoşgeldiniz

- hoşbulduk, diyerek ona sarıldım

Arabaya bindikten sonra

-çok güzel olmuşsun bugün

-teşekkür ederim

-sende bugün ayrı bir şıksın

-çocuklarımızı göreceğiz onlara güzel görünmek istedim

Dediği şey ile birlikte ikimizinde yüzünde ki tebessüm büyüdü.

Hastaneye gelmemiz ile birlikte doktorumuzun olduğu kata çıktık.

Bizden önce sırası olan kişinin odadan çıkmasını bekliyorduk.

Yaklaşık bir on beş dakikadan sonra odadan eşi ile kucağında bir kız çocuğu olan kadın çıktı.

Kucağımda kızımı tuttuğumu hayal ederken bile bu bambaşka bir duyguydu. Birbirimize tebessüm ettikten sonra doktorumuzun odasına girdik.

Kısa bir selamlaşmadan sonra yavaşça içeride ki sedyeye uzandım karnımı açtıktan sonra doktor jel sürdü sonra cihazı karnıma koydu.

Biraz inceledikten sonra bebeklerimizin kalp atışlarını dinledik.

Bakışlarım Barlas a deydiğinde kocaman gülümsemesi ile ekrana bakarken gördüm.

Doktorun odasından çıkmadan önce gerekli şeyleri konuştuk bebeklerin durumu gayet iyiymiş ama erken doğum olabilirmiş şu an bebeklerimiz 6 aylıktı 7 aylıkken doğma olasılıkları yüksekti.

Buradan çıkışta yürüyüş yapmaya karar verdik...