___________
ယနေ့အခါကြီးရက်ကြီး...တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်နေ့ဖြစ်တာကြောင့် အလုပ်များပိတ်ရက်ရသောနေ့ဖြစ်သည်....
ဝသုံယနေ့..အလုပ်နားရက်ဖြစ်သောလဲ..ကိုထည်ဝါမင်းမောင်တို့ရဲ့ဖိတ်ကြားခြင်းကြောင့်..ထိုအိမ်တွင်နေ့လည်စာစားသုံးရန်အကြောင်းဖန်လာခဲ့သည်။
ဝသုံလဲ မတွေ့ရတဲ့တပတ်အတွင်း ထိုလူကိုတော်တော်မျှတွေ့ချင်နေပြီဖြစ်သည်။ဝသုံပြင်ဆင်ပြီးကာထွက်လာမည်အလုပ် အိတ်ကပ်ထဲတွင်အော်မြည်လာသောဖုန်းကြောင့်...ဖုန်းကိုထုတ်ကာကြည့်လိုက်တော့ တခါမျှမဆက်ဖူးသည့် ဖုန်းစိမ်းဖြစ်နေသည်.....။
"ဟယ်လို..အမိန့်ရှိပါ မိုးဦးဝသုံပြောနေပါတယ်"
"ဟယ်လို ဆရာလေး..ကျွန်တော်မင်းမောင်ပါ..ဆရာလေးထွက်လာနေပြီလားသိချင်လို့ဆက်လိုက်တာ..မေမေကလဲမျှော်နေလို့လေ"
"ထွက်လာနေပြီ...ညကစာရင်းလေးတွေစစ်နေရတော့လေ ဒီမနက်အိပ်ရာထတာနောက်ကျသွားလို့ အခုထွက်လာနေပြီ"
"အာ..ရတယ်ဗျ..ရောက်ခံနီးသာကျွန်တော်ကိုဖုန်းတချက်တောက်လိုက်"
"အိုခေပါ ဒါဆိုဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော်..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ"
ဝသုံဖုန်းကျသွားသည်နှင့်အပြိုင် ထိုအိမ်သို့သာ မောင်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
.........…….…….……….…………….
လရိပ်ယနေ့အပြင်သွားစရာရှိသည်ဖြစ်သည်...တခြားတော့မဟုတ် ကိုကိုတို့အိမ်ကိုသာသွားမှာဖြစ်သည်...ပြီးရင်မေမေတို့အိမ်ကိုလဲဝင်ရဦးမည်ဆိုတာကြောင့် နောက်ကျမှသာအိမ်ကိုပြန်ရောက်နိုင်မည် ဒါကြောင့် ဟိုလူအားနှိုးကာ အရင်အသိပေးရမည်ဖြစ်သည်...သူ့ခြေထောက်ဒဏ်ရာက ကိုယ့်ကြောင့်ရခဲ့တာမဟုတ်လား။
ညဘက်ရောက်တိုင်း အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းနဲ့အိပ်တတ်သောထိုလူကို လရိပ်အစတော့ အနဲငယ်နေရခက်သောငြားလဲ ယခုတော့အနည်းငယ် နေရအဆင်ပြေနေပြီဖြစ်သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် နှစ်နှစ်ချိုင့်ချိုင့် အိပ်ပျော်နေသောထိုလူအား လရိပ်လက်မောင်းအားပုတ်ခါ ခေါ်နှိုးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အတိတ်ရဲ့ခြေရာ(ခေတ္တရပ်နား)
Literatura Feminina"ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ်'ရိပ်' ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့မိသားစုကိုတော့ငါအရမ်းမုန်းတယ်" (ဒီပါထက်လျှံ) "ခင်ဗျား မမှားဘူး ကိုဒီပါထက်လျှံ...ခင်ဗျားရဲ့ေxာက်ရေးမပါတဲ့ လက်စားချေခြင်းဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာပျော်မွေ့နေမိတဲ့ကျွန်တော်ပဲမှားတာ"...
