otizm'liyim ama

part 2

Seri hareketlerimle yürümeye başladım. Yaklaşık evimden 8 dakika uzaklıktaki otobüs durağına adımlamaya başladım.

Otobüs durağına vardığımda Cebimdeki telefonumu çıkartıp otobüsü ne zaman geleceğine baktım harika 2 dakikaya buradaydı.

Otobüs önümde durduğunda Cebimdeki otobüs kartını çıkartıp bastım.

Toplu taşımadan nefret ederim çünkü çok fazla dolu oluyorlar ve bu beni geriyo...
Iş yerimin önünde duran otobüsten hemen inip içeriye girdim.

Kapının kenarında müşterileri selamlamaya çıkan Ceren beni fark edince:

"Ayy hoş geldin umut tam zamanında insanlar yavaş yavaş doluyor"

Kafamı aşağı yukarı sallayıp Anladım imasını verince hemen tezgahın arkasında duran askılıktan önlüğümü alıp belime geçirdim.

Tezgahın önünde duran içecek ve yiyecekleri hazırlayan Serhat'a göz ucuyla baktım.

Serhat beni fark edince hemen dibimde durup sarılmaya çalıştı ama ben serice geri çekildim.

temastan nefret ederim..

" ooo Abiciğim hoş geldin ya. tam tamına 3 dakika geç kaldın Umut Bey.
Gerçi ben bunları sorun etmiyorum Ama sen nasıl şu ana kadar Dert etmeden ayakta durabiliyorsun ona şaşırıyorum."

Evet kabul ediyorum fazla dakik bir insanım. Hiçbir şekilde muhatap olmadığım Adama karşı göz devirip Hangi masaya hangi içeceği götüreceğimi sordum. Bu arada onlardan büyük değilim ama bana abi diyorlar malmı bunlar??

"Serhat masa 8'e iki tane türk kahvesi."

Yüzümü buruşturarak söylediğim adam gülerek 'hemen' deyip arkasını dönüp Türk kahveleri hazırlamaya başlamıştı.

Bir insan neden Türk kahvesi içer Hani o kadar Ice Americano var Yani neden o acı kahvenin midenize kadar inmesini seviyorsunuz??

Gerçi Acı Kahve birazcık mideye yararlı. Hatta içine azıcık limon damlandırdığınızda başınızın ağrısı azalacaktır.

Neyse konumuz bu değil tam tamına 3 saattir dolandığım bu kafede kaç adım attığımı saymadım bile Gerçi saysam sayı kalmayacak.

Serhat'ın hazırladığı iki Türk kahvesinde tepsinin içine koyup arkamı döndüm ve masa 8'e doğru ilerlemeye başladım.

Türk kahvelerini iki kadının önüne bıraktığımda hemen arkamı dönmem ile sert bir şeye çarptığımı hissettim.

gözlerimi araladığımda 1.89 boyundaki esmer adamla Göz Göze Geldim. Bence kesinlikle 1.89'du Çünkü benden bir hayli uzundu.

Ilk defa 5 saniyenin üstünde bir kişiyle göz teması kurdum. iki defa gözünü kırpıştırarak bana ima verdi sanki hemen bakışlarımı aşağı indirdim ve iki adım geriye gittim.

Yere düşen tepsiye elime alıp hızla özür diledim.

"B-ben özür dilerim efendim göremedim sizi"

Arkamda duran bi kadının sesini duymamla yerin dibine girdim.

"Adamdaki boy pos Maşallah nasıl göremedi acaba"

Karşımdaki beden bir adım bana doğru gelerek Aramızda bir adım mesafe bıraktı. Ve hızla

"Sen iyimisin??"

İnsanların bu samimi konuşması gerçekten beni geriyo. ve bundan nefret ediyorum.

Gözlerimi yerden kaldıramayarak ve temas ettiğim adama dokunmaktan dolayı hızlıca üzerimi elimle tersledim.