-Ege! Üç dediğimde sağa sapıyoruz!
-Tamam!
-Şimdi gazı kökle!
-Tamam."
Ege gaza fazla yüklenince bir an içimde büyük bir ürperti hissettim.
-bir! İki, Üç! Acele et!"
Ege birden sağa direksiyonu sağa kırınca az kalsın kafamı çok sert vuruyordum.
Biz sağdan giderken onlar düz ilerledi.
-Tamam şimdi ne olacak?"
Dedim titreyen sesimle.
Hiç bu kadar fazla macera yaşamamıştım.
Adrenalini iliklerimde çok net bir şekilde hissedebiliyordum.
Batu'nun birden önümüze çıkmasıyla
Ani bir frenle durduk.
Etrafımız sarılmıştı.
Ege Arabayı durdurdu. Ve
Arabadan indik.
-Ne istiyorsun bırak peşimizi!"
Diye bağırdım avazım çıktığı kadar.
-Seni istiyorum."
Dedi sakin bir sesle. Sakinliği beni delirtiyordu.
Yüzümü avucunun içine almış ağlamamaya çalışıyordum.
-Ada.
-Ne var! Batu sen beni öldürmek istiyorsun!
-Hayır hiçbir şey göründüğü gibi değil! Ben seni korumak istedim.
-Yalan!
-Ada seni asıl vuran kişi Ateş'di.
-Ne! Hayır inanmıyorum. Bu çok saçma!
-Ateş kanka neden sessizsin cevap ver!"
Dedi Ege.
-Ateş? Bu doğrumu.'
Ateş susmuştu. Konuşmuyordu.
-Bak suçlu olduğu için konuşmuyor!"
Dedi Batu öfkeyle.
-Benim konuşmama hiç gerek yok. Ada'nın akıllı biri olduğunu bildiğimden doğru kişiyi seçeneğinden hiç şüphe duymuyorum."
Dedi Ateş. Gayet sakin bir şekilde.
-Peki güzellikle olmuyorsa bende zor yolu seçiceğim!"
Batu beni kolumdan tutup çekiştirdi.
Ateş hiç tepki vermiyordu.
Dudaklarını araladı ve birşeyler söyledi sessizce.
Dudaklarını okuduğumda bana ne demek istediğini anladım.
Bana , "bana güven"
demişti. Ardından bana göz kırptı.
Bir planı vardı.
İsteğimle Batu'nın arabasına bindim.
Oradan ayrılırken yüzünde hiç endişe yoktu.
Ona güvenmekten başka çarem yoktu.
Biraz kısa oldu farkındayım.
Ama elimden geldiğince uzun yapmaya çalışıyorum.
Ergence bir kurgu gibi durabilir.
Bir şans verin lütfen.
