Her zamanki gibi şirket koridorunda yürüyordu. Çalışma odasına doğru ilerlerken pek çok kişiyle karşılaştı. Hepsi onu görünce bir şekilde gülümsüyordu. Çıkış yapalı sadece 5 yıl olmuştu ama 7 yıllık stajyerliği ile birlikte uzun zamandır bu şirketteydi. Herkesin saygı duyduğu, güvendiği bir idoldü. Ama bugün bir tuhaflık vardı. Onu görenlerin yüzündeki ifade her zamankinden farklıydı. Ne olduğunu anlayamadı ama umursayacak zamanı yoktu. Odasına girdi ve bilgisayarını açtı. 10 yıl sonraki comebackleri için gereken şarkılarla uğraşmaya başladı. Saatlerce bilgisayar karşısında oturduğu için eklemleri ağrımaya başlamıştı. Yemek yemek ve hava almak için biraz mola verdi. Her zamanki gibi siyah sweatshirt ve siyah şort giyiyordu. Ama bunlar onu çekici kılmaya yeterliydi. Kantine indi.
Yemeğini yerken tüm gözler onu izliyormuş gibi hissediyordu. Kafasını kaldırdı ve etrafa baktı. Haklıydı. Pek çok kişi onu izliyordu. Yüzlerinde belirsiz bir sırıtma vardı. Chan kafasını kaldırınca hepsi önlerine döndü. Gerçekten normal olmayan bir şey vardı ama ne olduğunu çözemiyordu. Hızla yemeğini bitirdi ve masasından kalktı. Tekrar üst kattaki odasına doğru ilerledi. Saat henüz çok geç değildi ama koridorlarda pek fazla kişi yoktu. İlerlerken arkasından kendisine seslenen Lily'yi duydu.
"Chan Oppa! Bir saniye bekler misiniz?"
"Selam, bir şey mi oldu?"
"Merhaba" diyerek eğildi. "Bir şey sormak istiyordum."
"Özel mi?"
"Şey aslında evet. Sormalı mıyım yoksa sormamalı mıyım bilemedim. Ama meraktan ölüyorum."
"Çekinme sor sorun değil."
"Şey... Sizin sevgiliniz mi var?"
"Ne?" Kahkaha atmaya başladı. Lily de onunla birlikte gülmeye başladı.
"Nereden çıktı bir anda?"
"Şirkette bir anda bir dedikodu yayıldı. Sevgiliniz olduğuna dair. Birkaç kişi sizi bir kadınla sarılırken görmüş. Kadının yüzünü görememişler ama sizi gördüklerine kesin olarak emin olmuşlar."
"Kim demiş bunu?"
"Onu bilmiyorum."
"Evet, bir sevgilim var." Koridorun sonunda ikiye ayrılan yolda, sağ kısımda bir gölge farketti. Gölgenin sahibi görünmüyordu. Son cümlesini söylediği anda ilerlemeye başladı kimin olduğu bilinmeyen gölge. Chan konuşmalarının duyulmuş olabileceği düşüncesiyle gölgeye doğru ilerleyecekken Lily yaşadığı şoku atlatmış bir biçimde, heyecanlı bir ses tonuyla konuştu.
"KİMMM?"
"Bilgisayarım. Çok seviyorum kendisini. Mükemmel biri. Her zerresine âşığım." Bunu duyan Lily dudaklarını hayal kırıklığıyla büzerken Chan yaptığı şerefsizlikle ekledi.
"HAHAHA." Maximum kalın sesiyle.
"Artık gitmem lazım. Hoşça kal, her dedikoduya inanma."
Hâlâ o gölgeyi düşünüyordu. Saçlarına ve fiziğine göre bir erkek olmalıydı. Tam "Evet, bir sevgilim var." dediği yerde koşmaya başladığı için endişelenmişti. Cümlesinin devamını duymamış olabilirdi. Gerçekten bir sevgilisi olduğunu sanmış olabilirdi. Duyduklarını başkalarına söylerse hakkında çıkan dedikodu yayılabilirdi. Camdan dışarıyı izlerken arabalarına doğru yürüyen Xdinary Heroes'u gördü. Hepsi tamamen birbirinden farklı 6 yetenekli insan. Tüm farklılıklarına rağmen çok uyumlulardı. Gözleri Gunil'de takılı kaldı. Giydiği beyaz tişörtle beraber kasları ortaya çıkmıştı. Son zamanlarda kaslarının büyük bir gelişme gösterdiğini fark etti. Kendisinden birazcık uzun olmasıyla birlikte bir "Big Boy" gibi görünüyordu. Tüm bu düşünceler çok hızlı bir şekilde aklından geçerken hâlâ Gunil'i izliyordu. Elinde bir şey tuttuğu fark etti. Tam olarak avucunun içinde olduğu için ne olduğunu göremiyordu. Ama yumruğunu sıktığı için damarları belli olmuştu. Sinirli miydi? Üzgün müydü? Bazen insanlar ağlamamak için kendilerini sıkarlar. Şu anda da öyle mi oluyordu? Onu üzen şey neydi? Arabaya binip gittiler. Chan da camı kapattı. Tekrar bilgisayarının başına geçti. Bu sefer de 11 yıl sonraki comebackleri için şarkı yazıyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
