5

348 21 1
                                    

    Uyuyamadım sabah gece 01.00'ydi. İçimden sadece yürümek geliyor sadece yürümek... Hiçbir şey düşünmek istemiyorum sadece yürümek istiyorum.

  Içimdeki   boşluk beni uyutmuyordu.  Oysa akşam üç saat ağlamıştım. rahatlamam gerekiyordu normal şartlarda dimi . Ama ben sadece susup yürümek istiyorum

  Fatoşa mesaj attım.Ona gelmiceğimi söyledim . Anladı o beni , biliyor o beni ... Patronunun neden gelmek istemediğini. Yalnız kalmak istediğini biliyordu. Sormadı bana hiçbir şey sadece "kendini biraz sal patron" dedi ona sadece " denerim" dedim.

    Üstüme rahat bir şey giyip yaprağın rüzgarda savrulduğu gibi yürümeye başladım. Ayaklarım beni nerye götürürse oraya gidiyordum.

Yürürken kulağımda  Çağan Şengül "Çok Yazık"çalıyordu. Biranlık tebbesüm ettim. Bu şarkı ruhuma işliyordu. Bana şuan şarkı ol desen tam olarak bu şarkı olurdum heralde .

  ******
   Kaç saattir yürüyordum bilmiyorum ama ayaklarım ağrımaya başlamıştı.

  Bulunduğum yere yakın bir iskele vardı . Oraya gidip ayaklarımı iskeleden sarkıtarak oturmaya başladım aklıma annem gelmişti. 

  Bana hep denizi çok sevdiğini söylerdi ." Ben denizi çok seviyorum . Neden biliyor musun ? Çünkü deniz bana hayal kurmayı ögretti." Demişti annesi.

    Annem için deniz çok önemliydi . Peki benim için... Bilmem ben denize bakınca çoğu zaman boşluk görüyorum. Belki o boşluk  benim içimdeki boşluktur.

  Dalmış gitmiştim . Çevremdekilere pek dikkatli bakmıyordum. Bildiğimiz  transa geçmiştim. O sırada yanıma biri oturdu. O kadar dalmıştım ki yanımda oturan kişiye hiç dikkat etmedim.

- Ben buraya genelikle yalnızlığımı sorgulamak için gelirim. Sen...

Sorulan soruya karşı bir süre cevap vermedim. Sadece denizle gecenin ince sınırına baktım. İkiside sınırlarını aşmıyordu.
 

  

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

  Bir an içimden geldiği gibi konuşmaya karar verdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

  Bir an içimden geldiği gibi konuşmaya karar verdim.

  -Beni de buraya yalnızlığım getirdi galiba.

  Daha sonra yüzümü çevirince karşımdaki adam sert yüz hatlarına rağmen bana şefkatle bakıyordu.

  Daha sonra yüzümü çevirince karşımdaki adam sert yüz hatlarına rağmen bana şefkatle bakıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Okuduktan sonra beğenir misiniz lütfen.
Umarım beğenmişsinizdir.
Bence Asenanın yanındakini tahmin etmişsinizdir ama ben yinede soruyum🤗

OLUR MUYUZ?(ARA VERİLDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin