ASLAN'İN AĞZINDAN...
"Anne!"
"Aslan'ım"
Uzaklaşıyordu... 12 yıldır olduğu gibi yine uzaklaşıyordu bense tutamıyacagimı bile bile peşinden koşuyorum.Ne kadar koşsam da aramıza garip bir sis giriyordu. Tuhaf bir sisti...Içinde yalnızlık ve korku olan bir sisti .Ben nefes nefese kamışken annem artık yoktu. Yine tutamamıştım...bense sadece arkasından çaresizce bağırmakla kaldım.
"ANNEEE! Orman gözlüm, kurbanin olayım GEL!! YALVARIRIM GEL! DAYANAMIYORUM! OĞLUN ASLAN'IN ZALİMLE SAVAŞMAKTAN yoruldu hem de çok yoruldu... Aglayamiyorum annee! Bana gülmeyi unutturdular hatirlatıcak kimsem yok annee!.."
Diz çökmüş yerde sadece sesleniyordum anneme beni duymayacağını bile bile...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OLUR MUYUZ?(ARA VERİLDİ)
Aktuelle LiteraturRestorantın kapısından bir adam girdi sert yüz ve vücüt hatlı kaslı ve baştan sona siyah giyinmiş bir adamdı. Arkasındaysa restorantımda olay çıkartıkları için dövdüğüm iki salak vardı. Bir fark vardıkı yüzlerinde dün benim açtığım yaralar dışında...
