Sunghoon pov
Sunoo nie spuszczał ze mnie wzroku ani na chwilę. Siedział wpatrzony w moje oczy zmartwionym wzrokiem. Zrobiło mi się go żal, ale cieszyłem się, że dam radę spędzić z nim chwilę sam na sam.
- Sunghoon! Co ty tu robisz!?- krzyknął do mnie ktoś ze drzwi.- Przechodziliśmy i cię zobaczyliśmy! Czemu nam do kurwy nie powiedziałeś?
To był Jake i reszta moich znajomych, czyli Jay, Heeseung. Przyjaźniliśmy się od początku szkoły, więc byliśmy bardzo blisko. Prawie jak bracia.
- Ja pierdolę sory chłopaki. Przepraszam, że nie napisałem do mojej Jake mamusi.
- A walnął cię ktoś kiedyś w łeb?- spytał mnie ironicznie Jay- Kto siedzi obok ciebie Sunghoon? Znowu sobie przyprowadziłeś nową zabawkę?
Gdy to usłyszałem zaśmiałem się cicho, ale zrozumiałem, że dla Sunoo ta sytuacja mogła być mało zabawna. Już chciałem coś powiedzieć gdy chłopak nagle wstał
- Jestem Kim Sunwoo, całą sytuacja wydarzyła się przeze mnie, przepraszam.
Byłem bardzo zdziwiony jego postawą, ale co miałem zrobić.
Time skip
Siedząc w ławce w trakcie lekcji nie mogłem się skupić. Cały czas myślałem o nowo poznanym chłopaku. Jake miał trochę racji mówiąc, że znalazłem sobie nową zabawkę. Będąc szczerym to często zmieniałem osoby z którymi się ,,bujam". Tak czy tak mam to w dupie, jeśli będę kogoś chciał to będę go miał za wszelką cenę.
Sunoo pov
Po całej akcji że znajomymi Sunghoona. Cały czas męczyło mnie pytanie, co mieli na myśli mówiąc, że będę jego nową zabawką. Nie znałem go bardzo długo, ale wydawało mi się, że nie jest osobą która mogłaby mnie skrzywdzić. Myślenie jednak przerwała mi wiadomość od mamy
Sunoo przyjdź dziś do domu odrazy po lekcjach. Będziemy mieć gości i musisz się jak najlepiej pokazać
Okej
Miałem już dosyć tego całego ,,pokazywania się jak najlepiej " od czasu przeprowadzki takich spotkań było w chuj dużo, a nowych znajomych jak widać BRAK. Miałem chociaż nadzieję, że dziś przyjdzie ktoś z kim będę mógł pogadać.
W tamtym momencie nie spodziewałem się, że przez to spotkanie całe moje życie wywróci się do góry nogami.
CZYTASZ
KILL ME/ HEAL ME sunsunki. 상훈 선우 니키
Jugendliteratur,, Staliśmy we dwójkę nad brzegiem morza wpatrując się w dal. - Obiecaj, że nigdy nie zostawisz mnie samego- powiedział. - Obiecuję- odpowiedziałem, nie spuszczając wzroku z oświetlonego księżycem morza, wiedząc że dzień, w którym nasza historia się...
