Jestem samotna
I byłam samotna przez większość życia
Nie potrafiłam sprawić by ktoś mnie pokachal i stracił dla mnie głowę
Nie potrafiłam oczarować sobą i zatrzymać nikogo na dłużej
W końcu sama przestałam się kochać
Zaczęłam twierdzić, że coś że mną nie tak
Z nienawiścią patrząc w lustro witałam każdy dzień
W końcu zaczęłam bać się miłości i sabotować każdą relację jaką udało mi się nawiązać
Uwierzyłam, że nie jestem jej godna
Dwadzieścia dwa lata spędziłam na świecie nie zaznawszy miłości
Pogodzona z faktem, że i jego resztę spędzę w samotności
Nie wiem za co to lekcja Wszechświecie...
Twierdząc że lubię przebywać sama nie mialam na myśli samotna
Jak rozbitej na bezludnej wyspie
Sam
Odcięty od świata
YOU ARE READING
LONELINESS (poetry)
PoetryBoję się, że już niedługo zapomnę jak to było czuć się przy tobie Jak to było kochać cię tak bezgranicznie