2.Bölüm : Özür Dilerim

125 9 3
                                    

Evet kaçtım sandınız dimi . Yanılıyorsunuz . Bu deli beni buldu . Hayır bide kucağına alıyor. Neyse eve doğru geldik . Kapıyı açtı. İçeri geçtik. Diğerleri salondaydı bizi görünce şaşırdılar.

Jeongin: Minji sen nasıl çıktın dışarı.

Minji : Şey ben kaçtım .

Herkes ayaklandı .

Hepsi : Ne

Hyunjin: Ama beni unuttun dimi Minji?

Minji: Hm hm öyle oldu .

Hyunjin: Şimdi bak neler oluyor. Sana iyi davrandım ama sen karşılık olarak bunu yaptın. Bakalım benim karşılığım neymiş.

Hyunjin beni kolumdan tutup bi odaya getirdi . Odada kan izleri ve bi kaç porte vardı . Çok korkunçtu .

Minji: Hyunjin hayır lütfen yapma . Ölürüm ben burda yapma .

Aşırı şiddetli ağlıyordum ama yüzünden mimik oynamıyordu . Beni yere attı . Pencere ve kapıyı kitleyip gitti. Tam 1 hafta burda kaldım .
Sadece yemek zamanı geliyor. Ve sonra gidiyordu . Ama ben yemeğe dokunmuyordum. En sonunda odaya geldi .

Hyunjin: Yürü oda- Minji bu halin ne senin . Sen yoksa sana verdiğim yemekleri yemedin mi ?

Demeden kendimi karanlıkta bulmuştum.

Hyunjin Devam...

Minji'yi o halde görmek istemedim ama evden kaçtığı zaman kendimi kaybetmiştim. Herseyi söylerse biterdik.

Bangchan: Hyunjin yaptığını beğendin mi abicim

Han: Üstüne gitme hyung o da pişman baksana

Bangchan: Ne kadar olursa olsun o kız zaten bi çırpı birseydi düşünmeden nasıl yaptın bunu o kız orda çığlık atarak uyudu . Elimizden bisi geldi mi hayır neden çünkü Hyunjin kızar dimi lan . En büyünüz benim ben bile yardım edemedim o kıza.

Diyip ağlayarak gitti . İyice kötü olmuştum. Sırtımı duvara dayadım ve yere çöktüm. Kendimi tutamadım ağladım.

Odadan hemşire çıktı.

Hemşire: Kız iyi ama bişiler yemesi gerekiyor. Ve sürekli "hyunjin yapma" diye bağırdı bi kaç defa .

Seungmin: Hemşire abla biz halledicez . Teşekkürler

Hemşire: Tamam 1-4 falan kalması lazim sonra eve gidersiniz . Geçmiş olsun . 4 kişi olucak şekilde sırayla görebilirsiniz.

Hepimiz teşekkür ettik ve içeri girmek için adım attım Bangchan hyung beni durdurdu .

Bangchan: Sen eve gidiyorsun . Hemen . Bu kız iyi olana kadar ona yaklaşmicaksın . Ve bundan sonra liderin sözü değil. Büyük olanın sözü geçicek.

Bangchan hyung haklıydı. Hastaneden çıktım. Ve bana ait olan dağ evine gittim . Herseyi dağıttım nasıl bu hale geldim bilmiyorum . Sonra kapıyı çaldı o halde gitip kapıyı açtım. Han gelmişti.

Jisung: Lan naptın sen şu eline bak evi ne hale getirmişsin.

Hyunjin: Han hepsi benim suçum o kızı hale ben getirdim yine sinirime hakim olamadım.

Han'dan

Hyunjin aşırı pişmandı ama biliyordum bu geçiciydi . Sana'ya da aynı şey olmuştu.

Han: Tamam kalk hadi eve gidiyoruz .

Hyunjin: A-ama Bangchan hyung Minji'nin gözüne gözükme ona yaklaşma dedi .

Han: Öyle zaten . Odana gidiceksin . Eline pansuman yapıcam. Evede temizlikçi çağırıcam. Hadi yürü.

Kader Evliliği Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin