Ezber bozan³⁶

36 13 0
                                    

《D♥︎D》

Doruk V.
(Başrol erkeğimiz)

"Güzelim." Deren'in boynuna arkadan sarıldım. İstemsizce yerinde sıçradı. "Korkuttum mu? Özür dilerim."

"Yok, korkutmadın da..." başını çevirip bana gülümsedi. "Aniden gelme sadece, olur mu?" Kaşlarımı çatıp, neden böyle bir şey dediğini anlamaya çalıştım. Yanağından öpüp, sol tarafında kalan sandalyeye oturdum. Bir kolum onun sandalyesinin arkasındaydı.

"Bir sorun mu var bu konuda?" Bana başını salladı. Anlatmayacaktı.

Bir anda başını omzuma koydu. Şaşırdım. Böyle bir şey yaparken de benim kalbime sorması gerekiyordu sanırım.

Elini kalbimin üzerinde hissettim.

"Çok hızlı atıyor."

"Senin yüzünden." Diye fısıldadım onun dediklerine.

"Bu kadar çok sevilecek neyim var benim?" Diye söylendi o an kendi kendine.

"Çok güzel bir kalbin var ve gözlerinin içinde, kırgın bir duygu var. O da seni sevmem gerektiğini söylüyor bana..."

"O gözlerimin içindeki kırgın duygu, babamın eksikliği yüzünden yerleşen kırgınlık..." başımı eğip saçlarına bir öpücük bıraktım.

"Senin beni sevmen için yeterli tek sebep, baban gibi bir adamı önceden tanımış olman ve benim seni asla tek başına bırakıp gitmeyecek olmam." Gülümsediğini hissettim.

O 'korkuyorum' diyene kadar bende onunla sessizliğini paylaştım.

"Sanırım sana aşık olmaya başladım ve ben bu duygudan çok korkuyorum."

🤍
İki korkak aşık🥹

EZBER BOZAN||textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin