Ceyda'dan
Hastaneye varmıştık. Sıra bekliyorduk,baya kalabalıktı.
"Ceyda bak çok kalabalık burası hem ben iyiyim"
"Olmaz öyle. İlaç falan yazarlar"
Eda göz devirerek konuştu.
"Ya bari sağlık ocağına gidelim. Burası kalabalık"
"Tamam olur. Hadi gidelim"
Defne'nin elini tutarak arabaya geri bindirdim. Kemerini bağladım ve bende sürücü koltuğuna geçip sağlık ocağına sürmeye başladım.
...
Sağlık ocağına gelmiştik. Hemen sıra numaranızı alıp koltuklara oturmuştuk. Sıramı 109 du. Sıra ise 90daydı. Çok fazla insan yoktu önümüzde. Defne bana yaklaşarak konuştu.
"Ceyda abla anneme iğne mi yapacaklar?"
"Bilmiyorum Defne. Yapabilirler"
Defne etrafı izlemeye başladı.
"Siz gidin arabaya ben beklerim"
"Eda saçmalama. Bende yanında olacağım"
"Defne sıkılacak"
Cebimde ki telefonu Defne'ye verdim.
"İstediğini izleyebilirsin Defne. Zaten biraz durup gideceğiz"
Defne beni kafasıyla onayladı ve telefonumu aldı.
"Oyun yükleyebilir miyim?"
"Yükleyebilirsin"
Defne telefona bakarken bende Eda'ya bakıyordum. Neden birden hasta olmuştu ki?
"Eda sen neden birden hasta oldun?"
"Sabah yürüyüşe çıkmıştım ya. Orda da hava baya soğuktu bende terlemiştim. Sonra da hasta oldum işte"
"Bana niye söylemedin?"
"Gene böyle yapacaktın"
Kafamla onayladım. Sıra numarasına baktığımda 95 olduğunu gördüm. Defne'nin bana seslenmesiyle ona döndüm.
"Ceyda abla seni birisi arıyor"
"Ver bakalım Defne"
Elinde ki telefonu aldım ve kim olduğuna baktım. Bilinmeyen numaraydı. Telefonu açtım ve kulağıma götürdüm.
-Alo? Kimsiniz?
-Ooo Ceyda hanım. Beni nasıl tanımazsınız. Çaldığın gelinimin babasıyım.
-Emir'in babası?
-Ta kendisi
-Ne istiyorsun?
-Gelinimi geri ver. Bende yaşamana izin vereyim.
-haha yaşamama izin verecekmiş. Onlar eskidendi koçum. Her yerde polis var. Hiç birşey yapamazsın.
-Neler yapabileceğimi bilmiyorsun. Tek tek öğreneceksin.
Telefonu adamın yüzüne kapattım ve Defne'ye geri verdim.
"Kimdi?"
"Boşver. Gereksiz birisi"
"Ceyda,kimdi? Çok atarlı konuştun"
"Emir'in babasıydı"
"Ne? Ne diyordu?"
"Seni bırakmamı söyledi. Bende asla öyle birşey olmayacağını söyledim"
Eda kafasıyla onayladı. Sıra 104 olmuştu.
"Ben odaya gireceğim sizde burada bekleyeceksiniz. Tamam mı?"
"Tamam tamam sen git. Biz Defne'yle bekleriz"
Eda çantasını bana verdi ve kapının yakınına gitti.
"Ceyda abla ne zaman eve gideceğiz?"
"Bak annen girecek şimdi. 10 dakika içinde gideriz"
Defne beni kafasıyla onayladı ve oynadığı oyunu bana göstermeye başladı. Çilek kız pasta oynuyordu.
"Ceyda abla bu neyli istiyor?" Telefona baktım ve konuştum.
"Limonlu istiyor defneciğim"
Defne tekrar telefona döndü ve pastasını yapmaya başladı. Kısa süre sonra Eda yanımıza geldi.
"Neyin varmış?"
"Grip olmuşum"
"Reçete verdi mi?"
"Verdi verdi"
"Başka bir işimiz var mı?"
"Hayır bitti. Eve gidebiliriz"
Kafamla onayladım ve Defne'nin elinden tuttum. Arabaya doğru yürümeye başladık. Hava kararmıştı.
"Ceyda abla al telefonun"
Dedi ve telefonumu verdi. Defne annesine döndü ve konuşmaya başladı.
"Anne sana iğne yaptılar mı?"
"Defne kafayı iğneyle bozdun ya"
"Ne ya merak ediyorum"
"Hayır yapmadılar"
Arabaya geldiğimizde Defne'yi arka koltuğa oturttum ve bende şoför koltuğuna geçtim.
"Reçeteyi versene. Alalım hemen"
Eda cebinden reçeteyi çıkartıp elime verdi. Hemen karşıda ki eczaneye doğru sürmeye başladım. Arabadan indim ve gerekli ilaçları alıp arabaya geri döndüm.
"Ceyda şey"
"Ney?"
"İçerdeyken beni o aradı"
"Emir mi?"
Kafasıyla onayladı.
"Açtın mı?"
"Evet açtım"
"Ne dedi?"
"Defne'yi sordu. Ne zaman eve döneceğimizi de sordu. Bende asla dönmüyoruz dedim ve boşanma davası açacağımı söyledim"
"İyi yaptın ve boşanma davasını ne zaman açacaksın?"
"Bilmiyorum. En yakın tarihte"
Kafamla onayladım. Arabayı eve doğru sürmeye başladım.
.
.
.
