Ceyda'dan
Emir evime geleli 1 hafta geçmişti ve o günden beri ses soluk yoktu. Defne evine gitmek istemiyordu,hergün bende kalıyordu,şikayetçi değildim. Sonuçta o piçin yanına kızım gibi sevdiğim birisini gönderemezdim.
"Ceyda gerçekten ben gelmesem?"
Eda yanıma gelip ellerimi tutmuştu. Eda'nın kafası dağılsın diye pikniğe gidiyorduk ama hanımefendi istemiyordu. Ellerini okşadım ve konuştum.
"Bebeğim sen dedin. Emir'in babası deli birisiymiş ve üstelik adresimi biliyor. Başına herşey gelebilir. Hem Defne nasıl heyecan yaptı bak. Lütfen sevgilim gel sende"
Eda kara kara düşündü,ardından konuşmaya başladı.
"Tamam geleceğim. Ama enerjik olmamı bekleme"
"Senden öyle bir beklentim yok zaten"
Koluma hafifçe vurdu ve Defne'nin yanına gitti. Bende hazırladığımız sepeti ve Defne'nin bavulunu -kocaman çantası- nı alıp evden çıktım. Arabanın bagajına yerleştirdikten sonra tekrar eve gittim.
"Hadi herşey hazır"
Defne koşarak yanıma geldi ve bacaklarıma tutundu. Belinden tutup kucağıma aldım ve Eda'yı beklemeye başladım. Çok kötü görünüyordu.
"Eda sen arabaya git,ben birşey alıp geleceğim"
Eda beni kafasıyla onaylayarak evden çıktı ve arabaya doğru yol aldı. Defne'yle bende mutfağa gidip Eda'ya ilaç aldım.
"Bak defneciğim. Annen biraz hasta,onu çok yorma olur mu?"
Defne beni kafasıyla onayladı. Mutfaktan çıkıp arabaya doğru yürüdük. Defne'yi de çocuk koltuğuna oturttum ve kemerini bağladım.
Bende sürücü koltuğuna oturdum ve Eda'yla gittiğimiz dağa doğru yol aldım.
...
Arabayı park ettim ve uykucuları uyandırdım.
"Uykucular kalkın bakalım. Geldik"
Defne yarı kapalı gözleriyle camdan bakmaya başladı. Eda'nın da ondan farkı yoktu.
Arabadan indim ve bagajı açıp gerekli eşyaları aldım. Yere örtüyü serdim ve sepeti de köşeye bıraktım. Eda kapıyı açıp gelmeye başladı. Bende arka kapıyı açtım ve Defne'nin kemerini açıp kucağıma aldım.
Yere serdiğim örtünün üstüne Defne'yi bıraktım. Tekrar arabaya gidip arka koltuktan Defne'nin oyuncaklarını alıp geri döndüm.
"Ceyda abla burası çok güzel"
"Tabi güzeldir. Bizim gençliğimiz burda geçti"
Defne bana baktı ve elimde ki çantasını alıp konuşmaya başladı.
"Niye artık yaşlı mısınız?"
Defne'nin cevabıyla dik dik bakarken Eda kahkaha attı. Bende örtünün üstüne oturup,Eda'yı kendime çektim.
"Sanada yaşlı diyor hanımefendi"
Eda kendine zar zor geldi ve konuştu.
"Biliyorum. Yalnız tipini görmen lazımdı"
Tekrar kahkaha atmaya başlamasıyla göz devirdim. Defne yanımızdan kalkıp topunu aldı ve birazcık ötede oynamaya başladı.
Eda'yla yüzlerimizi hizaladım ve konuştum.
"Çok gülüyorsun"
"Kabul et komik olaydı"
"Tamam tamam komikti de sende çok güldün"