माझं नाव xyz.
माझ्या सख्या बहिणीचं लग्न ठरलं तेव्हा मी 11 वीत होतो. गावात कॉलेज नसल्याने, 15 किलोमीटर लांब तालुक्याच्या ठिकाणी कॉलेजला जा ये करायचो. कष्टाची, व्यायामाची उपजत आवड होती. गावातल्या मोजक्या सुशिक्षित घरांपैकी आमचं घर होतं. बाबांकडे अनेक लोक त्यांच्या कागदपत्रांची खातरजमा करून घ्यायला, मार्गदर्शन घ्यायला येत असत. आईही आल्या गेल्या पाहुण्यांची आपुलकीने चौकशी करणारी, मनमिळाऊ होती. तिचा तोच गुण ताईने उचलला असल्याने, तिचं लग्न चांगल्या ठिकाणी व्हावं अशी सगळ्यांची मनोमन इच्छा होती. झालंही तसंच. तिला पुण्यातला अगदी सुशिक्षित, सधन कुटुंबातला मुलगा मिळाला. तिला पाहायला म्हणून मुलगा, त्याची आई, मोठा भाऊ आणि त्याची बायको आले होते. मुलाला (अरुण त्याचं नांव) वडील नव्हते. भाऊ अशोक आणि अरुणची वहिनी श्रुती यांचा प्रेमविवाह होता. गावात प्रेमविवाह अगदी नवीन नसला, तरी खूप सर्रास होणारी गोष्टही नसल्याने, आम्हा सगळ्यांना त्याचं अप्रूप होतं. मी अकरावीत असल्याने, मुलींचं, स्त्रियांचं आकर्षण वाटायला साहजिकच सुरुवात झाली होती. त्यात लग्नप्रसंग म्हटला की मुलीकडच्यांचा प्रभाव पडायला म्हणून मुलीच्या भावाचं गुणवर्णन केलं जातंच. तसं माझं गुणवर्णन आईने, बाबांनी इतकंच नव्हे तर शेजारपजाऱ्यांनीही केल्याने, अरुण भाऊजी, आणि त्यांच्याकडची मंडळी इम्प्रेस झाल्याचं कळत होतं. माझी चित्रकला चांगली होती, अधून मधून चारोळ्याही करायचो. श्रुती वहिनींनी माझी चित्रं बघून आणि चारोळ्या वाचून माझ्या पाठीवर थाप मारून माझं कौतुक केलं, तेव्हा मी शहारून गेलो होतो. गावात अशी पद्धत फार नसल्याने मी थोडा लाजलोही.
पण एक नक्की होतं, मी श्रुती वहिनींना आवडलो होतो आणि त्याही मला आवडल्या होत्या. त्यांचं मूळ पण गावात होतं. जरी सध्या शहरात राहत असले, तरी त्यांच्याकडे "गावातला" असं लेबल लावून कुणाकडेही बघायची कोती वृत्ती नव्हती. या गोष्टींनी मी स्वतः जास्त इम्प्रेस झालो होतो. त्यात त्यांच्या लेखी मी एक कलाकार झालो असल्याने मनातल्या मनात मी खूप आनंदून गेलो होतो. त्यांचं सौंदर्य ही तर तुलनेच्या पलीकडची गोष्ट होती. गावातली देखण्यातली देखणी बाई त्यांच्यापुढे डावी ठरली असती. चांगली 5 फूट 6-7 इंच उंची, चेहऱ्यावर गोड प्रसन्न भाव, बोलके डोळे, एका गालावर झकास पैकी पडणारी खळी, तितकीच खोल दुसरी खळी म्हणजे छातीवरची चीर (जी मला नंतर दिसली, अर्थात), वय साधारण 35 असावं त्यांचं तेव्हा. कुठेही न सुटलेलं शरीर, छाती आणि पुढे चांगले घसघशीत भरलेले. छातीही उगा जास्त मोठी नव्हतीच. माझ्या पंजात बसून थोडे बाहेर उरतील असे, पण भरीव उभार! साडीतच त्यांना प्रथम पाहिल्याने त्यांच्या पोटाची मऊ, गोरीपान त्वचा हा माझा आकर्षणाचा महत्वाचा बिंदू ठरला. त्यांची नाभी दिसली नाही पण पोटाचं नेत्रसुख भरपूर मिळालं. सोफ्यावर पायावर पाय टाकून बसताना त्यांच्या पोटऱ्यांची हलकी झलक मला वेडावून गेली होती. हे त्यांना कळणार नाही याची खबरदारी मी घेत होतोच (त्यांनीही ते "गावातल्या मुलांना सवय असते शहरातल्या गोऱ्या बायकांकडे टक लावून बघायची" असा विचार करून सोडून दिल्याचं नंतर मला सांगितलं होतं.) त्यांच्याकडे बघून त्यांना 10 वर्षांची मुलगी आहे, हे कुणालाही वाटलं नसतं.
