0.3

169 8 0
                                    


Okumaya başlamadan önce oylamayı unutmayınnnn :))
Keyifli okumalar :)

Kolumu ne kadar çekmeye çalışsam da nafileydi. Sürükleyerek sitedeki bir binanın duvarına yasladı beni. Gözü dönmüş gibiydi. Kolumu o kadar çok sıkıyordu ki moraracağından emindim.

-Ben sarhoş değilim, bu konuyu da bugün konuşup çözeceğiz. Koray denen p*ç*n aramızı bozmasına daha fazla izin vermeyeceğim.

-Düzgün konuş. Aramızı bozan Koray hoca değil sensin. Bunun farkına var artık. Açtığın sorunlara bahane üretmeyi bırak ve yaptıklarını gözden geçir!

-Ne yapmışım ben, söylesene! Ne yapmışım!?

-Aldattın, aldattın sen beni. Beni Sude ile aldattığını biliyorum. Önce inanmak istemedim, sonra kendi gözlerimle gördüm sizi. Bu kadar düşeceğini tahmin etmezdim. diyerek kolumu çekmeye çalıştım. Boşluğuna geldiği için kolumu bıraktı.

-Bak gerçekten senin sandığın gibi bir şey yok ortada. Açıklayabilir...

-Açıklanacak bir şey yok, ben göreceğimi gördüm. Sude denecek o şıllık da söyledi zaten 2 aydır birlikte olduğunuzu. 4 ayım senin yüzünden çöp oldu. Daha fazla hayatımı mahvetmene izin vermeyeceğim. Bir daha karşıma çıkma!

Tam gidecektim ki kolumu tekrar tuttu.

-Beni dinlemeden gidemezsin.

-Bıraksana kolumu be!

Tam bağıracaktım ki biri Ozan'ın elini kolumdan çekti. Kim olduğuna bakmak için kafamı çevirdiğimde Koray hoca olduğunu gördüm.

-Kızı rahatsız ediyorsun. Kolumu bırak, dedi. Duymadın mı?

-Seni ilgilendirmez hoca, biz halledeceğiz aramızda.

Koray Hoca bir şey söylememi ister gibi yüzüme baktı. Ben de olay daha fazla uzamasın diye;

-Biz aramızda hallettik hocam. Ben de eve gidecektim. İyi akşamlar size.

dedim ve hızla eve doğru yürümeye başladım. Koray hocaya da rezil olmuştum Ozan yüzünden. Bir insanın günü bu kadar kötü geçer miydi? Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ne için ağlıyordum? Ben de bilmiyordum. Tek isteğim eve gidip uyumaktı.

Koray'ın Anlatımıyla

İlk görüşte aşka inanmadığım gibi saçma da buluyordum. Ta ki Yağmur'u görene kadar... İlk kez otobüste görmüştüm onu. Arkadaşı ile sohbet ediyor ve arada bir camdan dışarıyı izliyordu. Gülerken gözleri kısılıyor ve gamzesi ortaya çıkıyordu.

Marketten gelirken Yağmur ile Ozan'ı konuşurken gördüm. Konuşmalarını duydukça Ozan'a yumruk atma isteğim artıyor, ellerim kaşınıyordu. Yağmur gitmek istediğinde Ozan engel olunca kendimi tutamadım ve araya girdim.

-Kızı rahatsız ediyorsun. Kolumu bırak, dedi. Duymadın mı? dedim.

-Seni ilgilendirmez hoca, biz halledeceğiz aramızda. demesi ile Yağmur'a döndüm.

-Biz aramızda hallettik hocam. Ben de eve gidecektim. İyi akşamlar size. diyerek hızlıca yanımızdan ayrıldı.

-Seni bir daha Yağmur'u rahatsız ederken görürsem hiç iyi şeyler olmayacağına emin olabilirsin. dedim

-Seni niye bu kadar ilgilendiriyor Yağmur? Neden sürekli Yağmur'un etrafındasın? demesi ile ona doğru döndüm ve sakince konuşmaya başladım.

-Konu Yağmur değil. Senin gibi kızları rahatsız edenleri görünce dayanamayıp burnumu sokuyorum. Sorularının cevabını aldıysan yok ol.

-Öyle olsun Koray hoca. diyerek yalpalaya yalpalaya yürümeye başladı. Siteden çıktığına emin olduktan sonra uyuyan güvenlikleri uyandırdım. Dikkat etmeleri konusunda uyardıktan sonra evime doğru yavaş adımlarla yürümeye başladım.

Eve girdim, ellerimi yıkadım ve aldıklarımı yerleştirmeye başladım. Çayı demledikten sonra balkona çıktım. Sigaramı çıkartıp bir dal çıkardım. Çay eşliğinde sigara içmek biraz olsun rahatlatıyordu beni. Çevremdekiler ne kadar bırakmamı söylese de alıştığın şeyden bir anda vazgeçemiyordun. Bir kere başladın mı bırakamıyordun.

Sigaramı bitirdikten sonra ayağa kalktım ve balkondan dışarıya bakmaya başladım. Gözlerim karşı binadaki loş ışıklı bir balkona takıldı. Hafif loş ışık olduğu için koltukta uyuyan Yağmur'u görmem zor olmadı. Ozan ile beraber gördüğümde bu sitede oturduğunu tahmin etmiştim fakat tam da karşı binada ve balkonlarımızın karşı karşıya olması... Tesadüfün de böylesiydi.

Çok tatlı uyuyordu. Dakikalarca Yağmur'u izledim. Telefonumun çalmasıyla kendime geldim ve telefonumu açtım. Saçma sapan bir marka tanıtımı olduğunu anlayınca içimden bir küfür ettim ve telefonu kapattım. Gözüm Yağmur'un balkonuna kayınca hızlıca silkelendim ve tuvalete gidip yüzümü soğuk su ile yıkadım. Kendime gelmeliydim. O benim öğrencimdi. Ona karşı böyle duygular beslemem doğru değildi.

DERSHANEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin