Selflessly

Chapter 15

Chapter 15

Happy

"Good morning." I was greeted by Kalyx's handsome smile the moment I woke up the next day.

Napangiti rin akong binati siya ng, "Good morning..."

Pagkatapos ay naisip ko ang oras kaya medyo nag-panic pa ako.

"Relax. It's only 5:30 in the morning. You can go back to sleep." Kalyx said.

Umiling naman ako. Hindi na ako antok kaya bumangon na rin ako. I'll make us breakfast now.

At halos makalimutan ko pa at huli na lang akong napakapit sa kumot na tangi lang nakabalot sa hubad ko na katawan. Nahulog pa ito kanina at napatingin si Kalyx sa muntik ko nang mahubaran muli na dibdib.

"You won't sleep anymore?" He asked me as his eyes went back to my face.

Umiling naman ako sa kaniya. "No, uh, I'll make us breakfast now. Hindi na rin kasi ako inaantok."

"Are you sure?"

"Oo..." Dala-dala ko ang kumot na tinabon ko sa katawan ko hanggang makaalis ako ng kama niya. Bumaling muli ako sa kaniya. "I'll also use the bathroom..."

Tumango naman siya agad sa akin. "Sure."

Tinalikuran ko siya at pumasok na muna ako sa banyo. Nang nasa loob na ako ay napatingin ako sa sarili ko sa salamin. Sobrang aga kong nagising at medyo pagod pa ako... Medyo masakit din ang katawan ko...

It's an evidence of what just happened between me and Kalyx last night...

I sighed while I was inside his bathroom. What was I doing? But it already happened... And it's done.

At isa pa, hindi na dapat ako mag-isip pa ngayong natapos na. Ginawa na namin, and I did it with him. Hindi ako pinilit ni Kalyx at kusa kong binigay sa kaniya ang sarili ko...

Muli akong nagbuntong-hininga at nagsimula nang maghilamos at toothbrush. Maaga pa naman kaya mamaya na siguro ako maliligo pagkatapos kong magluto ng almusal.

Ginusto ko rin naman iyong nangyari sa amin kagabi... Was I just curious? Maybe, but I was sure that I felt Kalyx's sadness and I thought that I didn't want him to feel alone. I wanted him to feel that I was there. And I wanted him to feel me more...

Paglabas ko ng bathroom ay wala na rin si Kalyx sa kwarto. Kumuha ako ng mga damit ko kagabi at sinuot ko lang muna uli iyon. Pagkatapos ay lumabas na rin ako ng room niya.

I found him in his kitchen already trying to prepare for our food. Lumapit naman agad ako sa kaniya. "Ako na..." sabi ko sa kaniya.

Nilingon ako ni Kalyx. "I realized that you may be hungry, so I should've prepared you something to eat." He said.

Umiling naman ako. "No, it's not that. Hindi pa naman ako gutom. Pero hindi na rin ako inaantok. So I thought of just making our breakfast now since wala na rin naman akong gagawin. Para kakain na lang tayo mamaya bago pumasok sa university..." I said.

Kalyx nodded. "All right. If you need help I can try helping you." He offered.

Umiling naman ako. "Okay lang."

And then I started making us breakfast. Nagsaing ako ng kanin sa rice cooker niya and eggs lang din ulit na sunny side up naman ang pag-prito ko ngayon. At dahil may hotdog pa naman sa fridge ay niluto ko na lang din iyon. And then Kalyx also went out to buy us morning coffee. Nagpaalam din kasi siya sa akin na mag-j-jogging na lang din sandali sa baba nitong condo dahil maaga pa naman. At bibili na lang din daw siya ng coffee para sa amin. Habang nagluluto naman akong naiwan sa unit niya.

At mabilis lang din siya dahil saktong naghahain na ako sa mesa ay nakabalik na rin siya dala ang coffee namin.

"How was your jogging? Mukhang binilisan mo lang yata." I said.

Tumingin siya sa 'kin. "I didn't want you to wait. So decided to just buy coffee for us instead. I just did a little stretching."

Tumango naman ako at niyaya ko na rin siya na kumain na kami.

We had breakfast that I cooked in his condo. And after that we already prepared to leave for the university. Pareho kasi kaming may mga pasok pa rin ngayon.

At mamaya ay uuwi na rin ako sa bahay namin, because overnight lang din ang naging paalam ko kanila Manang at Mommy kahapon...

Kalyx drove us to our university. Pagkatapos ay pumasok na muna kami sa mga classes namin. But during lunch hours ay sinundo rin ako ni Kalyx from my last morning class schedule and then we both went out to eat.

And then the next following days we're just always together. Pumupunta pa rin ako sa condo niya and we study our lectures together...

At hindi na muna ako ulit nagpaalam kay Mommy na may overnight sa bahay ng kaibigan. But Kalyx and I, we still did it sometimes in his condo... At kahit pa hindi na gabi...

And the past couple of weeks I just feel happy.

Parang ang ganda lang ng mood ko at komportable rin ako sa mga nangyayari sa amin ngayon ni Kalyx...

And also Bianca started talking to Kalyx properly. Na minsan ay inimbita rin kami nila pareho ni Kalyx and we went out with my friends. Kasama namin sina Bianca at Kassie.

We just had some chat and drinks in a coffee shop near our university. Pagkatapos lang din magkayayaan. And I felt more happy that my friends were also trying to get to know Kalyx more.

At maayos din naman na nakikipag-usap si Kalyx sa mga kaibigan ko.

"We're just giving you a chance because of Rina, Kalyx. But if you hurt our friend..." Bianca still looked sharply at Kalyx.

Umiling naman si Kassie kay Bianca. "Don't threaten him, Bianx." Pagkatapos ay nakangiti naman siyang bumaling sa amin ni Kalyx. Lalo na kay Kalyx. "We just saw you two always together at the university. And Bianca and I thought na mukhang seryoso naman kayong dalawa. So, we're here. But, yeah, just don't hurt our friend, Kalyx. Rina is really a nice girl. And we only hope that you take care of her." Kassandra said to Kalyx.

At tumango naman si Kalyx sa kanila.

Napangiti ako sa response niya sa mga kaibigan ko.

Pero kapag masaya ka, parang kasunod pa rin lagi ay lungkot o problema...

It's as if something unhappy was just bound to happen...

And you will realize that it's because not everything in life was just about being happy. Sometimes, after happiness comes sadness and even despair...