Adını Sen Koy💗

22.Bölüm-UNUT BENİ🥺

Kapının çalma sesiyle yataktan
doğruldum, Mert yatakta yoktu neyse kapıya doğru ilerledim muhtemelen çalan Eylül'dü çünkü sesi geliyordu.

Eylül- Enişteee, Ablaaa!!!!!

Kapıyı açtım.

Afra- Efendim Eylül.
Eylül- Kahvaltı hazır ablam Enes'le birlikte hazırladık hadi eniştemi de al gel.
Afra- Nasıl yani Mert evde yok mu?
Eylül- Eniştem uyumuyor mu abla?
Afra- Ben uyandığımda yanımda yoktu ben içeridedir diye düşündüm.
Eylül- İşi çıktı belkide biz saat 8 de ayaktaydık ama onu görmedik erken gitti demekki ara bi istersen.

Nereye gitmiş olabilirdi, hemde bana haber vermeden, sabahın köründe...
Eylül haklıydı aramaktan başka çarem yoktu. Telefonumu yatağımın yanındaki sehpanın üzerinden aldım. Arama rehberinden "Herşeyim💗" Tuşladım, telefonu çalıyordu ve birden açtı.

Mert- Günaydın aşkım.
Afra- Nerdesin!!
Mert- Aşkım dur sakin ol.
Afra- Mert başlatma sakinine sana nerdesin dedim!

Artık çok fazla sinirlenmiştim, benden sakladığı birşeyler vardı ,emindim.

Mert- Parktayım aşkım oturuyorum öyle.
Afra- Sabahın köründe?
Mert- Uyandım evde ekmek yoktu ekmek almaya dışarıya çıktım saatin çok erken olduğunu görünce parka oturmaya geldim. 10 dakikaya fırına gidicektim zaten aşkım sen aradın.

Mutfağa girip ekmek dolabına baktım evet cidden ekmek yoktu bu şekilde inanmıştım Mert'e.

Afra- İyi peki 2 tane alırsın
Mert- Alırım tabi birtanem.

Telefonu kapatmıştım, tam sehpaya geri bırakıcakken telefonuma bir bildirim geldi.

0557 248 8*** size bir fotoğraf gönderdi.

Hemen bildirime tıklayıp fotoğrafı yakınlaştırıp baktım. Ellerim tir tir titriyordu bu fotoğraf.., Mert ve yanındaki benim tanımadığım bir kadının fotoğrafıydı. Mert bana ilk kez yalan söylemiş, ilk kez kandırmıştı. Al-aldatmıştı beni...
Fotoğraftan çıkıp o numaranın mesaj sayfasına girdiğimde fotoğrafı gönderen kişi birşey yazıyordu. Bende ne yazağını bekledim heyecanla birden mesaj geldi.

Öncelikle selam Afra.😊Bana inanmayacağını biliyordum, bunun için sana fotoğraf ile kendimi kanıtlamak istedim.., Mert sana haber etti mi bilmiyorum ama etmediğini düşündüm. Mert bi mekanda, bir cafede bu kadınla gayet mutlu bir şekilde sohbet ediyorlardı tabiki ne konuştuklarını bilmiyorum duyamadım.. Bana inanmak zorunda değilsin sadece iyiliğin için yaptım umarım ikiniz içinde iyi olur, görüşürüz.

Bana yazan kimdi bilmiyorum ama iyi bir insandı. Hemen sonra bende şöyle bir mesaj attım.

Beni tanımasanız bile yinede iyiliğimi isteyerek bu fotoğrafı benden gizlemediğiniz için teşekkürler.

Mesajı göndermiştim. İçim yanıyordu, canım acıyordu...
Mesaj sayfasına bir mesaj gelince tekrar girdim.

Ne düşünüyorsunuz peki? Fotoğraf hakkında.