"පුතේ !! " යන්න ගිහිනුත් දොර ගාව නතර වෙච්ච මාමා කතා කරා ."උඹ තනිවෙලා කියලා හිතන්න එපා . උබට ඕන දේකට මන් ඉන්නවා "
එයා ඒක හරි හැගීම්බර විදිහට කිව්වා වෙනකොට .
"ශේශාන් ව මරන්න උනත් ??? " මන් බෙල්ල හරවලා බලන ගමන් ඇහුවා .
"යෝ කොල්ලො . උබට ඕනේ මාවත් මිනි මරුවෙක් කරන්නද ..අනේ ඇත්තමයි දැන් හැදෙන පොඩි උන්නම් " මාමා පරල වෙලා නොන්ඩි ගගහා යන්න ගියා .
ඉතින් ඇතතනෙ යකෝ ..ඕනම දෙයක් කියන්නෙ ඕනම දෙයක් ..
.
.
"ලේ කොහෙන්ද මේ ලේ.."බෙඩ් ශීට් එකේ තිබුණ ලේ පැල්ලම් දෙක තුනක් නිසා මන් මගේ අතුත් හරව හරව බැලුවේ තුවාලයක් වත් ද කියලා .
නෑ හැබැයි . සමහර විට මාමගෙ ද දන්නෙ නෑ .මන් නැගිටිනකොටත් මාමා කාමරේ සම්පූර්ණයෙන්ම අස් කරලා .
"චූටි මහත්තයා ..කොල්ලො නාගෙන වරෙන් කන්න විගහට " ඒ අස්සෙ මාමා පහල ඉදන් කෑ ගහනවා මුලු ගමටම ඇහෙන්න . අනේ මන් දන්නෙ නෑ ඇයි මේ මනුස්සයා මෙච්චර තරුන වෙලත් නාකි පප්පෙක් වගේ හැසිරෙන්නෙ කියලා .
පැයක් විතර අරගෙන හොද වොශ් එකක් දාගෙන මන් පහලට ගියා . වොශ් දැම්මට වඩා නම් කරේ කල්පනා කරපු එක .
හ්ම්ම් ..අනේ මන්ද ..මට මෙව්වා කල්පනා කරලම කොයි වෙලේ හරි පිස්සු හැදෙනවා .
"කෝ උඹේ පෝන් එක "
"ඔය කොහෙ හරි ඇති ..ඔයාගෙ කකුල තාම අමාරුද "
"අව්ලක් නෑ ප්ලාස්ටර් එකක් දාලා තියෙන්නෙ . "
"හ්ම්ම් ..මාමාට ඊයෙ තුවාල උනාද " මන් වාඩි වෙන ගමන් ඇහුවා .
"නෑ ඇයි !! "
"නෑ ශීට් එකේ ලේ තිබ්බා "
මාමා ටික වෙලාවක් මා දිහා බලන් උන්නා .
"අහ් ඒක !! ඇගිලක් චුට්ටක් ගියා වීදුරු කටුවකට "
.
.
.
.
.
පාන් ගෙනත් පරිප්පු හදලා .
වෙලාව උදේ එකොලහයි අපි දැනුයි උදේට කන්නෙ . අනේ ඉතිම් යසයි දවල්ට කන්න වෙන්නෙ හතරට තමයි.
.
.
.
.
.
"කොහෙ යන්න ද උඹ ඔය "
"මීටින් එකක් "
