රිද්මය(GL)

Chapter 10

ඇස් දෙක වහගෙන වේගෙන් මූණ හෝදාගෙන හෝදාගෙන යද්දී පිටිපස්සෙන් කවුරුහරි මාව බදාගත්තු පාර මාව එහෙම්මම ගල් උනා.මට හෙල්ලෙන්න වත් බැරිවෙන්න තදින් අල්ලන් හිටපු ඒ අත් දෙකේ අයිතිකාරයාගේ හුස්ම මගේ බෙල්ල ගාවින් දැනෙද්දී සෑහෙන දවසකින් ආයෙමත් මගේ හදවත ගැහෙන තාලේ වෙනස් උනා.

" යොෂින්.."

"ඔ..ඔයාට පොඩ්ඩක් වත් බය හිතුනේ නැද්ද ආශු...අරෙහෙම කරගනිද්දී"

"දැන් ඒවා ගියා..අපි ඒක පැත්තකින් තියමු..."

මන් එයාගේ අත ගලවගන්න ට්‍රයි කරන ගමන් බිම බලාගෙන ම කිව්වා.එදා හොස්පිටල් එකේදි එයා ගස්සගෙන ගියාට පස්සේ දැන් තමයි දැක්කේ...ඒත් එයාට මූණ දෙන්න තරම් හයියක් නැහැ මට...ආයේ self harm කරගන්නේ නැහැ කියලා එයාට උන පොරොන්දුව මන් කුඩු පට්ටම් වෙන්නම කඩලා දැම්මා....

"ඔහොම ඉන්න ටිකක්..මන් දවස් කියයි බයෙන් හිටියද...මොකක් හරි නැතිවුණු පලියට ඔහොම හැසිරෙන්න එපා ආශූ.ඔයාව නැති වුණොත් විඳවන අයත් මේ ලෝකේ ඉන්නව කියල මතක තියාගන්න.කවුරුවත් නැත්තං මට කියන්න තිබුණා.අඩුම සෙතුම් අතේ පණිවිඩයක් හරි එ්වන්න තිබුණා.මන් සිද්දිය දන්නෙත් ඔයා හොස්පිටල් admit කරාට පස්සේ.ඔයා..ඔයා දන්නවද මම ඔයාව අර මැෂින් ගොඩක් මැද්දේ දැක්ක වෙලාවෙ කොච්චර බය වුණාද කියලා.ම -"

"යොෂින්... ඔය ඇති.මන් දැන් හොදින් නේ... ඒ්වෙලේ මගේ ඔලුවෙ තිබුණු pressure එක වැඩි -"

"මොකක් උනත්!!!ඒ වෙලාවෙ ඔලුව තව තදින් වැදුනා නම්....ඔයා හිතනවාද ඔයාට මොකක් හරි උනා නම් මට කලින් වගේ සතුටින් ඉන්න පුළුවන් වෙයි කියලා?Never!!!Best friend...soulmate...මොකක්හරි...ඒත් ඔයාට මන් දීලා තියෙන ඒ මොකක් ම හරි තැන ආයේ කාටවත් replace කරන්න පුළුවන් වෙයි කියලා මන් හිතන්නේ නැහැ ආශූ...මන් දන්නවා ඔයාට උනු දේවල් එක්ක ඕවා දරාගෙන ඉන්න අමාරුයි....මට කරන්න පුළුවන් දේකුත් නැහැ...ඒත් මං පුළුවන් හැමවෙලේම ඔයාගේ ලගින් ඉන්නම්...ඔයා කියන ඕනෙම දෙයක් අහන් ඉන්නම් මට උත්තරයක් දෙන්න බැරි උනත්...please ආශු.....ආයේ ඔය වගේ වැඩ නම් කරන්න එපා"

මගේ පිට තෙත් වෙනවා දැනෙන්න ගනිද්දී මන් එයාව මගේ ඉස්සරහට අරන් බදාගත්තා.මන් නිසා තව කෙනෙක් ඇස් වලින් කදුලු එනවා කියන එක දැනෙද්දී ලොකු දුකක් එක්ක හීනි සතුටකුත් ආවා.හැමවෙලේම මගේ ප්‍රශ්න කියලා ඔයාගේ ඔළුවත් අවුල් කරන්න කියලද මට කියන්නේ Angel?