රිද්මය(GL)

Chapter 17

"ආශ් දැන් ඇති බං ඔය anime එක...මාත් දාන්න දෙයක් කතා කරපංකෝ"

"පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ ආශු තව විනාඩි 5ක්? මේ අන්තිම එපියට කලින් එකේ ඉන්නේ"

Anime එක බලන්නේ නැතුව මේ ගැන වෙන කාටහරි කියලා දෙන්න පුළුවන් තරමට මන් දැන් දැනුමෙන් පරිපුර්ණ වෙලා ඉන්නේ.පැය කාලක් දැන් ඒක.පොඩි වෙලාවක් වගේ දැනුනත් නිකන් ඉන්නකොට ඒක ලොකු වෙලාවක් මිත්‍රවරුනි.මන් තඩි හුස්මක් පල්ලෙහා දාලා බෑග් එක අස්සේ ඔලුව ගහගන්නකොට සෙතුමට කෝල් එකක් ආවා ඇහුනා.අනේ ඇති යන්තම් මගේ කෙම්ල දියන් මට දැන්වත්.

"ඒ ආශු තව දුරද?"

"තව පැය බාගයක් වත් යයි.

"හපොයි. නිදාගන්නත් පුළුවන්"

"Mm.."

පොඩි ළමයෙක් වගේ හිනා වේවි ජනේලෙන් එලිය බලන් යන එයාගෙ කොන්ඩෙත් හුළඟට ගොඩක් ඇවිස්සිලා තිබ්බා.මන් ඒ ටික හෙමිහිට ආපහු හරියට හැදුවා. එයාගෙ හීනි වෙලා තිබ්බ ඇස් දෙකේ පාට අවුවත් එක්ක අමුතු ලස්සන පාටකට දිලිසුනා.A character Staight out of a fairytale ! I'm about to get lost again.එහෙම නොවුණොත් තමයි පුදුමෙ.naturally ම ලේන් පැටියෙක් ගේ වගේ පිරිලා තියෙන ඒ කම්මුල හයියෙන් අල්ලලා මිරිකන්න හිතෙද්දි...වැඩිය හයියෙන් නැතුව මන් ඒක කළා.දැන් ඇති ඔය හිතේ තියං හිටපු ඒව.I should step forward.

"ආහ්... ඒක රිදුනා මැට්ටියේ."

"ඔලුව ඇතුලට ගන්න.මේ රජයේ දේපලවල ජනෙල් වත් විශ්වාස කරන්න බැහැ කඩන් වැටුනොත් එහෙම"

"ඒ අර ඈත බෝට්ටුවක්"

ඔලුව දාන්න එපා කියලා තප්පරයක් යන්න කලින් මෙන්න අත දානවා එළියට.අපරාදේ සාන්ත මගේ වචන ටික.මන් එයාගෙ අතින් ඇදලා අරන් ඒ අත එහෙම්මම අල්ලන් හිටියා අතාරින්න හිත දුන්නේ නැති නිසා.එයත් ගානක් නැහැ එලිය බලාගෙන යනවා.මන් කලින් මිරිකපු කම්මුල රතු වෙලා...දැන්නම් හපන්නම හිතෙනවා....

සෙතුම් එදා කියපු කතාව ඇත්ත කියලා හිතෙනවා දැන් නම්...මේ ඔක්කොම මන් එයාගේ යාළුවා නිසා කියලා එයා හිතන් ඉන්නවා ඇති ද?මොකද එයා මාව reject කරන්නේ නැහැ, expressions වෙනස් වෙන්නෙත් නැහැ....කවුරුහරි වෙන කෙනෙක් එතන හිටියොත් පොඩ්ඩක් ලජ්ජා වෙනවා එච්චරයි.ඔව් යාළුවො මෙහෙම සෑහෙන්න close අය ඉන්නවා තමයි....ඒත් මන් එයත් එක්ක ඉන්නේ එහෙම හැඟීමකින් නෙවෙයි කියලා ඔච්චර කල් එයාට නොතේරෙන්නේ කොහොම... අරූ කිවුව වගේ ඒක හෙනම obvious නම්.එක අතකට එයාට මුකුත් කියන්නත් බැහැ ඉතින්.පරචිත්ත විචාරණ ද විජානන ද මොකද්ද ඥානය තියෙනවා ය එයාට.ඒත් මොකද්ද දෙයියනේ දැන් ඕක අඟවන්න කියලා කරන්න තියෙන්නෙ.ඇයි යකෝ බිත්තියට හේත්තු කරලා කිස් කරන්නද.කවි නිසදැස් වගේ වැඩ මට බැහැ ඕවා ආපහු කියවනකොට මටම හිනා.අරූ නම් කියයි step foward මචං කියලා.මමනේ දන්නේ මේක පොඩ්ඩ ඇත්තන් බඩේ සමනල්ලු ගිහින් කකුල් ජෙලි වෙනවා.මොන foward ද fall තමා කෙලින්ම.