රිද්මය(GL)

Chapter 22

"දැන් මොකටද සොරි කියන්නෙ? උනේ මොකද්ද කියනවා මගෙන් මුකුත් අහගන්නේ නැතුව"

මගෙ අත් අස්සෙම ඉදලා පුටු පුටු ගගා බනිනවා..cute.මන් ලොකු හුස්මක් අරන් පහළ දැම්මා.

"ඒව ඕන නෑ අනේ....that was an accident. දැන් ඉවරනෙ.යමු කන්න"

එයා නැගිටලා ඇස් දෙක හීනි කරලා මගේ දිහා බැලුවා,

"හා..යමු..හැබැයි.....උනේ මොකද්ද කියනකං අද මෙතනින් එළියට බහින්න දෙන් නෑ.ඒව ඕන ඥෙක් තමා.දැක්කමත් බය හිතෙන තුවාලෙකුත් තියං"

ගස්සගෙන එයා යද්දී මාත් එයත් එක්කම ගිහින් කෑවා.ගෙදර මිනිස්සු ඔක්කොම ඉන්නවා කියලා කිවුවෙ බොරුවට ද මෙයා....කෝ මිනිස් පුළුටක් නෑනේ මේ පාලතෙ.ඒත් ඉතින් කන ඒව ඇගට ඇල්ලුවේ නම් නැහැ.අනේ සාන්ත මන් මොකද්ද මෙයාට කියන්නෙ....

"ඉතින්... ආශු? මන් අහං ඉන්නෙ "

"ම..මෙහෙමයි... "

මන් ඉතින් උස්සන් ගියේ තාත්තා කියලා කියන් නැතුව,හේෂාන් අයියව mention කරන් නැතුව, කවුද මන්දා උස්සන් ගියා කවුද මන්දා බේරගත්තා, මන් ලඟම තැන නිසා මෙහෙට ආවා කියලා කතාව කිව්වා.ඒ ඉවර වෙනකොට ආයෙත් අර ගිනිගන්න ඇස් වලින් තමයි එයා මගෙ දිහා බලන් හිටියෙ.ආයෙමත් කකුල් ජෙලි වෙලා යනවනෙ....

" දැන් එතකොට ඔයා කියන්නේ මහා රෑ, hotel එකක, ඒකෙත් club එක අස්සේ, තනියෙන්....තනියෙන් නටන්න ගියා කියලද"

"Mhmm....මම...ඉස්සර ඉදන්ම hotel වල, cafe වල එහෙම perform කරන්න ආසාවෙන් හිටියෙ"

මන් කිවුවෙ අහක බලාගෙන.

"හහ්.....එළියට යන යන වෙලාවෙ මාව පරිස්සම් කරන්න නටනවා, club එකක් අස්සේ අපි කාටවත් නොකියා රිංගනකොට පරිස්සම මොකෝ memory loss එකක් වත් වෙලා අමතක උනාද? ආහ්?"

මේසේ උඩට හයියෙන් පාරක් ගහල එයා සද්දෙන් අහද්දි මගෙ ඇස් උඩ ගියා.

" ය්.. යොෂින්....අනික් අයට ඇහෙයි"

එයා මුකුත් නොකියා මාව ඇදගෙන ආපහු එයාගේ කාමරේට ඇවිල්ල දොර ලොක් කරේ මට තඩි කෙල ගුළියකුත් ගිලෙද්දී.අනේ...ඔයාගේ ප්‍රශ්නවලට උත්තර දෙන්න බෑ දෙයියනේ....