"sen şanslısın Feza. Bu meslekten uzaklaştırılanların hepsine ikinci şans verilmez." dedi müdür elinde tuttuğu silahımı bana uzatarak. "umarım bu şansını iyi kullanırsın"
"emredersiniz müdürüm" silahımı aldım. Yeni gibiydi. Bu benim kullandığım tabanca mıydı?
"düzenli bakım yapıldı. Yeni gibi."
"teşekkür ederim müdürüm"
"yarın seni ufak bir testten geçireceğiz. Sonrasında detaylı planı anlatıp operasyona başlayacağız."
"emredersiniz müdürüm. Yalnız, ben evimden çıktım. Kalacak bir yerim yok."
"bildiğim kadarıyla ekipteki Ela ve Suna aynı evde yaşıyorlar. Onlara sorabilirsin."
"tamam" diyerek müsaade isteyip odadan çıktım. Emniyetin giriş katına indiğimde müdürün bahsettiği Ela ve Suna'yı çıkarlarken gördüm. Arkalarından yetiştim.
"bakabilir misiniz?"
Bana döndüler.
"kusura bakmayın" dedim. "Benim bu gece için kalacak bit yere ihtiyacım var. Malum kirada oturduğum evimden de çıktım. Müdür size sormamı istedi. Eğer izniniz olursa bu gece sizde kalsam olur mu? "
"tabi ki. Sorun olmaz bizim için. Hem biz de seninle tanışmak için sabırsızlanıyorduk. Bu iyi oldu" dedi neşeli bir sesle birisi. Tahminimce bu Suna'ydı. Uzun dalgalı kahve tonlarında saçları vardı. Uzun yüzlü ve güzeldi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"benim için de sorun yok." dedi donuk bir sesle diğeri. O da Ela'ydı. Suna'nın aksine çene hizasında kısa siyah saçları vardı. Yüzü yuvarlak ve küçüktü. Gözleri adı gibi ela renkteydi. Ve yine Suna'nın tam zıttı olarak ciddi bir yüz ifadesi vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"tamam o zaman. Arabada valizim vardı. Onları alıp geleyim."
"İlkan'ın arabasında mı?" dedi Ela.
"evet"
"İlkan çıkalı çok oldu. Boşver gel sen biz sana ihtiyacın olan şeyleri veririz. Yarın da İlkan valizini getirir."
