3. Bölüm

973 28 11
                                    

UÇ PAZAR
Gonca Hatun Otağ:
Gonca Pazara vardığında hemen Otağına gider ona seslenen Anasını bile kaale  almaz. Otağa girer girmez şiddetli ağlamaya başlar ne gördüyse yere fırlatır eline ne geçerse kırar resmen sinir krizi geçiriyordur o sırada sesleri duyan Saadet Hatun gelir.

Saadet: Gonca Kızım ne edersin sen... sakin olasın Kızım

Gonca: KANDIRMIŞ.... KANDIRMIŞ ANA BENİ ÖLMEMİŞ YALANMIŞ!

( Gonca en son sinirden elini aynaya vurur ve yere düşer  hıçkırarak ağlamaya başlar.Saadet Hatun hemen Kızının yanına çöker ona sımsıkı sarılır )

Saadet: sakin olasın güzel Kızım etme dur hele

Gonca: Ana ölmemiş...Alaeddin ölmemiş

Saadet: ne dersin Goncam

Gonca: karşıma çıktı bugün sanki hiçbir şey olmamış gibi

( Gonca o son kelimeleri sonrası yine öfkelenir. Saadet Hatun artık onu tutmakta zorlanır )

Saadet: Kızım dur Mehmet... Mehmet Oğlum gelesin

( Mehmet Bey hemen içeriye dalar )

Mehmet: Ana..... Gonca Bacım

Saadet: Oğlum gelesin tutasın kendine zarar vermesin..... Fitnat tez Şifacı çağırasın sakinleştirici bir şeyler getirsin

( çok geçmeden Şifacı gelir Goncaya hem sakinleşmesi için hemde uyuması için bir şurup içirir ve kanayan elini temizler sarar )

Saadet: eyi midir Kızım ne vakit uyanır

Şifacı: elini derin kesmiş cam parçalarını çıkardım elini temizledim ama bir süre elini suya tutmasın bide çok zorlamasın  akşama doğru uyanır müsaadenizle

( Şifacı gider )

Saadet: ah benim güzel Kızım Goncam ne hale düştün böyle

Mehmet: Ana ne oldu niye böyle oldu birden

Saadet: Alaeddin ölmemiş

Mehmet: ne.... Ne dersin Ana öldü ya

Saadet: ölmemiş Oğul Gonca dedi.... Ama zaten yarın Osman Beyler gelecek Baban yemeğe davet etti o vakit öğreniriz

Mehmet: bu heç eyi olmadı ama Ana yokluğuna alışamamışken imdi varlığına nasıl alışacak

Saadet: bilmezim Mehmetim ama bundan gayrı daha dikkatli olmamız gerekir gözümüzü Goncadan ayırmayacağız

Mehmet: sen merak etme Ana o iti Bacımın yanına yaklaştırmayacağım

Yenişehir Osman Bey Sarayı:
Alaeddin saraya dönmüştür ama gözleri kızarmıştır tam Odasına gidecekken Fatma gelir.

Fatma: Ağabeyim her yerde seni ararım

Alaeddin: ne oldu Fatma

Fatma: asıl sana ne oldu ne bu hal

Alaeddin: affetmedi beni gerçi bende ne bekliyorsam

Fatma: e yani ne beklersin essahtan ben Goncanın yerinde olsaydım seni essahtan öldürdüm

Alaeddin: umarım bu akılları ona vermezsin Bacım

Fatma: yok vermem de çok mu kötü geçti ne dedi

Alaeddin: ne desin kendini kaybetti Kız delirmiş gibiydi resmen ne etmiş öyle kendi kulaklarım duymayı kaldıramadı resmen

Fatma: ya çok değişti işte Ağabey vallaha kusura bakma ama Kızı bitirdin resmen

Alaeddin: farkındayım Fatma kendi ellerimle sevdiğim Hatunu öldürmüşüm

Bala: eh Oğul insan hep doğru kararı vermez

Alaeddin: Ana sen duydun mu

Bala: duydum ya duydum gelesin hele seninle biraz konuşalım

Bala Hatun Oda:
Bala ve Alaeddin yan yana oturmuş Alaeddin başını Anasının göğsüne yaslamıştır.

Alaeddin: işte böyle Ana sonrada gitti

Bala: eh kolay olmayacak Oğul az çekmedi Kız

Alaeddin: bilirim Orhan Ağabeyim anlattı duyduklarıma inanamadım Ana ben kendim.... ne etmişim ona.... Benim sevdiğim Hatun resmen benim yüzümdem canına kıymaya kalkışmış

Bala: sen ne dersin Oğul

Alaeddin: kimse bilmez herhal

Bala: kesin yoksa ben bilirdim belliki Nilüfer bile bilmez

Alaeddin: Ana ben ne edeceğim bana bir yol göster

Bala: bekleyeceksin Oğlum dayanacaksın Gonca bu vakte kadar nasıl dayandıysa sende dayanacaksın uzun sürecek Oğul çok uzun sürecek

Alaeddin: ne kadar

Bala: çok.... Bak o senin daha yokluğuna bile alışamamışken varlığına nasıl alışsın.... Ona zaman tanıyasın Oğul bu olanları sindirebilmek için zaman tanıyasın

Alaeddin: ederim ben onu gerekirse bir ömür beklerim ama beni affetmez bence çok yaralanmış çok kırılmış

Bala: affeder uzun sürecek ama affedecek bak ben Goncayıda senide tanırım senin yokluğunda nasıl kahroldu nasıl yıkıldı bir bilsen imdi de bana sevmeyen insan bunu yaşar mi

Alaeddin: yaşamaz

Bala: yani oda seni hala sever hemde çok sever ama hemen affedemez Oğlum senin evvelden onun yaralarını sarman gerekir onun yaralarını sar ki
acısı dinsin kendini bulsun

Alaeddin: yapacam Ana yaralarınıda saracam ona kendime de affettireceğim yapacağım

Bala: Oğlum aman diyeyim Yakup Bey anlamasın malum sizi bilmez imdi Goncanın senin yüzünden bu halde olduğunu öğrenirse heç eyi olmaz

Alaeddin: tamam Ana

Bala: yarın Uç Pazara gideriz hem Yakup Bey akşama yemeğe davet etti

Alaeddin: essah mı dersin Ana

Bala: essah ya

Akşam
UÇ PAZAR
Gonca Hatun Otağ:
Mehmet ve Saadet hala Goncanın başındadır. Goncada uyanır.

Mehmet: Ana uyanır

Saadet: Kızım eyi misin

Gonca: eyiyim

Mehmet: Bacım niye ettin bunu he benim güzelim

Gonca: Ağabey ölmemiş Alaeddin ölmemiş

( Gonca yine ağlamaya başlar )

Mehmet: şşt tamam ağlamayasın Bacım hem bu güzel haberdir

Gonca: nesi güzel kandırmış ya Ağabey ben ne edeceğim Sevdiğimin yaşadığına mı sevineyim yoksa
beni kandırdığına mı kızayım

Mehmet: sen evvelden bir sakin olasın ağlamayasın bak güzel Bacım sen sadece na şu Kalbinin sesini dinleyesin hemi doğru yolu o sana gösterecektir

Gonca: Ağabey sana ne olur yoksa sevdaya düştün de haberimiz mi yok

Mehmet: bak hele şu delinin dediğine... Ana sen boşuna üzülmüşsün aha hala aynı Gonca

( üçüde gülerler Mehmet sevinmiştir çünkü Bacısını yılar sonra ilk kez içten gülerken görmüştür )

3. Bölüm Son...

________________________________
Umarım beğenirsiniz herkese iyi okumalar yorumlarınızı bekliyorum 🥰🥰🥰🥰

Algon🖤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin