Algon🖤

45. Bölüm

Osman: bence aynı şeyi düşünürüz he Yakup Bey

Yakup: heya öyledir Osman Bey

Orhan: eh bizde bilseydik o düşünceyi

Osman: gayrı yapılacak bellidir en kısa vakitte Toy kurulacak

Fatma: ay çok şükür

Mehmet: siz essah mu dersiniz

Osman: essah ya yanlış mıyım Yakup Bey

Yakup: değilsin Osman Bey biran evvel Toyu kurmamız icab eder

Nilüfer: Baba sen kendindesin değil mi

Yakup: kendimdeyim Kızım

Orhan: afettiniz yani Gardaşlarımızı

Osman: ettik

Mehmet: Baba ya sen

Yakup: bende ettim

Nilüfer: eh hani sen Goncayı evlatlık-

Yakup: gayrı geride kaldı o Nilüfer

Osman: da bir daha böyle dellikler etmek yok anlaştık mı evlatlar

Alaeddin-Gonca: anlaştık

( Alaeddin Osmana sarılır. Yakup da Goncaya döner ama Kız hala çekiniyordur ve geride duruyordur. Babası yaklaşıp kollarını açanda dayanamayıp sarılır )

Gonca: Baba ben... özür dilerim Babam

Yakup: şşş tamam gayrı özür dilemeyesin geçti geride kaldı

Gonca: affetin yani

Yakup: affetim güzle Kızım benim imdi sen de hele asıl sen beni affedebilecen mi

Gonca: o nasıl kelam Baba hem ben sana hiç küsmedim ki sadece birazcık sinirlendim

Yakup: öyle olsun ama bundan sonra böyle dedilikler etmeyecen

Gonca: söz bir daha yapmayacağım ya zaten bu deli beni zorla kaçırdı ben kendi rızamla gitmedim

Alaeddin: yav Goncam sanki memnun olmadın bu durumdan

Gonca: olmadım

Alaeddin: hadi be ordan hoşuna gitti doğru mu doğru

Gonca: yani biraz ama daha çok öfkelendirdi!

Alaeddin: eh tamam bu ilk ve son söz

Mehmet: zaten bidahakine seni elimden kimse
alamaz bilesin

Fatma: ay asıl ben Anamların tepkisini merak ederim bebek işini öğrenende

Osman: heya bide o mesela var onun hesabınıda ayrıca soracağız evlatlar

Orhan: eh Baba hiç gerek yoktur bence zaten yani olmuşla ölmüşe çare yoktur ondan sebeb siz bunu düşünmeyin

Nilüfer: heya Orhanım doğru der hem yav siz dede olacaksınız bunun sevincini yaşayın

Yakup: eh öyle edeceğiz artık

Orhan: oh be vallaha ben bi ara kesin kan dökülecek sandım

Mehmet: bende hele senin manyak Gardaşın rahat rahat çıktığında kesin kan dökülecek sandım

Nilüfer: ay hadi Saraya gidelim hava soğudu

Fatma: aynen ya bende çok üşüdüm hayde

( hemen yola koyulurlar ve Saraya giderler )

Yenişehir Osman Bey Sarayı:
Bala: nerde kaldı bunlar

Saadet: acep buldular mı Allahım sen evlatlarımıza sağ sağlam kavuştur bizi