Algon🖤

27. Bölüm

Beyler Otağın önünde beklerken Hatunlar içerdedir. Fakat sonra Fatma çıkar yüzü bembeyaz olmuştur tedirgin bir bakışı vardır.

Orhan: Fatma ne oldu he bebek doğdu mu eyi mi

Fatma; yok yok henüz değil de Mehmetim bizim çocuğumuz olmasın tamam mı

Mehmet: niye

Fatma: niye olacak ya yok vallaha ben istemem Yengemi öyle gördükten sonra yok yok asla olmaz

( herkes Fatmanın haline gülmüştür bi süre sonra Gonca çıkar onuda yüzünde tedirgin bir bakış vardır )

Orhan: Gonca Bacım ne oldu doğdu mu

Gonca: yok henüz değil

Alaeddin: Goncam eyi misin

Gonca: değilim

Alaeddin: beli beli de sen niye hala askıyı takmadan ben sana hemen tak demedim mi

Gonca: hay Allahım ya ben burda bayılmak üzereyim adam karşıma geçmiş askı der

Alaeddin: niye bayılıyon ki

Gonca: ya şey Medreselim bizim çocuğumuz olmasa olur demi

Alaeddin: (sırıtır) niye

Gonca: eh yani ben Ablamı gördükten sonra kendime asla bunu yapamam

( herkes gülmüştür )

Gonca: ben komik bir şey demedim

Fatma: ya Yengecim şeyden gülüyorlar bende az evvel aynısı dedimde ondan

Gonca: Yengemi?

Fatma: eh yakında evleneceksiniz alıştırma yaparım

Gonca: ha anladım

Fatma: ay benim başıma ağrılar girdi

Gonca: benime vallaha tansiyonum düştü

Bala: Oğul hayırlı olsun aslan parçası bir Oğlun oldu

Orhan: Oğlum mu

Bala: heya

Orhan: çok şükür Anam Allah senden razı olsun

( Orhan hemen Anasına sarılır sonrada Hatununun yanına gider herkes çok mutlu olmuştur ve içeriye girer )

Orhan: Nilüferim eyi misin

Nilüfer: eyiyim Orhanım

Orhan: şükür ikinizde eyi siniz

Nilüfer: eyiyiz eyiyiz de Kızlar hayır ola kaçtınız ikinizde

Gonca: yok Abla ne kaçması

Fatma: heya biz şey için çıktık Ağabeyimlere bakmak için

Gonca: hıhı aynen

Mehmet: tabi öyle öyle bi çıktılar çıkış o çıkış

Alaeddin: he ikisininde yüzü bembeyaz olmuştu bide bize çocuğumuz olmasa olur mu diye sordular

Nilüfer: (güler) yok artık yav manyaksınız siz

Fatma: ay ne yapalım seni öyle gördükten sonra Ana olmaktan solduk resmen

Bala: neyse Oğlum hayde siz çıkın Nilüfer biraz dinlensin

Orhan: tamam Ana Nilüferim haber et bir şey olursa

Nilüfer: tamam

( herkes çıkar bir tek Gonca ve Fatma kalmıştır )

Nilüfer: ay Oğlum benim yakışıklım benim