Ποτέ άλλοτε το πράσινο,
δεν ήταν τόσο πράσινο
τόσο εκθαμβωτικά γαλάζιο,
το γαλάζιο.Να γυρίζεις στο φως.
Πρώτη φορά να είναι ωραίος,
τόσο μεθυστικά ωραίος
ο κόσμος.[ Τόλης Νικηφόρου - Μια κιμωλία στον μαυροπίνακα ]
Pov Άννας
Μια ηλιαχτίδα ζεσταίνει το πρόσωπό μου ξυπνώντας με. Αργά, χωρίς να βιάζομαι πατάω τα πόδια μου στο πάτωμα. Ρίχνω μια ματιά στο παράθυρο, ο ουρανός είναι καταγάλανος και τα σύννεφα παχιά και άσπρα.
Μπορώ να μείνω με το βλέμμα καρφωμένο σε αυτό το σημείο, το γεμάτο χρώματα και φως, αλλά ο ήχος γουργουρητού της κοιλιάς μου, μου υπενθυμίζει την ανάγκη μου για φαγητό.
Πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξω ρούχα πριν αφήσω το δωμάτιο και πάω στην κουζίνα -δεν υπάρχει περίπτωση να πάω πάλι μπροστά στον Δημήτρη ντυμένη έτσι.
Ανοίγω την ντουλάπα και αρχίζω να ψαχουλεύω. Τα ρούχα είναι πολυάριθμα, χάνομαι μέσα τους. Ξαφνικά αγγίζω κάτι μαλακό, τραβάω την άκρη του μανικιού ώσπου καταφέρνω να το απελευθερώσω από την κρεμάστρα.
Είναι μια λευκή φούτερ, λογικά δική μου. Φαίνεται ευρύχωρη και άνετη, ακριβώς δηλαδή αυτό που χρειάζομαι. Την αφήνω στο κρεβάτι καθώς αρχίζω να ξεντύνομαι.
Ο δυνατός ήχος του πόμολου της πόρτας με τρομάζει, κάνοντάς με να αναπηδήσω. Αρπάζω την φούτερ προσπαθώντας να καλύψω όσο πιο πολλά σημεία του σώματός μου είναι δυνατόν.
Α: Πόρτα!
Ο Δημήτρης με κοιτάζει μπερδεμένος σαν να προσπαθεί να καταλάβει τι εννοώ. Τρίβει τα μάτια του και καταλαβαίνω πως είναι εδώ και λίγες στιγμές ξύπνιος.
Δ: Συγγνώμη...δεν...από συνήθεια κατάλαβες.
Ανακάθομαι και εκείνος με κοιτάζει έντονα. Είμαι μία μέρα σε αυτό το σπίτι και έχω ήδη καταφέρει να βρεθώ δυο φορές ημίγυμνη μπροστά του.
Το βλέμμα του ταξιδεύει στο στήθος μου, κατεβαίνει πιο χαμηλά και στέκεται ανάμεσα στους μηρούς μου. Τα μάτια του σκουραίνουν, η φόρτιση αυτής της ακατάλυτης, ισχυρής δύναμης εστιάζει αποκλειστικά πάνω μου-τόση, που αισθάνομαι μια θύελλα να λυσσομανά κάτω από την επιδερμίδα του, ικανή να σαρώσει όλο μου το είναι.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι ενώ δεν τον θυμάμαι, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω αυτήν την ασύγκριτη έλξη μεταξύ μας.
VOUS LISEZ
Ερωτευόμαστε ξανά και ξανά
Roman d'amour«Γιατί η καρδιά θυμάται...» ❤️🩹 Book tropes: meant to be, soulmates, falling in love all over again