Eslina / Tamamlandı

20. Bölüm / Yarı final

Merhabalarr.
Nasılsınız?
Umarım çok iyisinizdir.
Bölümü seversiniz umarım.
Sizi seven yazarınız elofininiz :)

4 yıl sonra...

Seneler sonunda başarmıştım! yenmiştim hastalığımı ama ne zorluklarla...

2 sene önce...

Olmuyordu. Yapamıyordum. Vazgeçmiştim artık çabalamıyordum.
Odadan içeri mert girdi.
Gözlerimiz buluştuğunda,
Gözlerinin kırmızılaştığını fark ettim.
Benimde ondan farkım yoktu.
Hızla yanıma geldi.
Ve elimi tuttu.

"Adenim.." dedi.

Aletlerden dolayı hareket bile edemiyordum.

"Aden...Biliyorum zor...
Yaşamadım ama yaşayanı gördüm" dedi.

Sessizce onu dinlemeye devam ettim.

"Korkma sen çok güçlüsün ve yeniceksin bu hastalığı. Sadece sen tedavilerine pozitif yanlar eklemeye çalış...
Kafanı dağıt..
Olmazsa hergün geleyim sesin yanına?
Konuşuruz?
Olmaz mı?" Dedi.

"Mert..." dedim.

"Efendim eslinam?" Dedi.

"Ölürsem eğ-" derken hızla mert elini ağzıma bakattı.

"Hayır ölmiceksin! Biz daha yeni kavuştuk! Hayır olmaz!" Dedi sinirle.

"Mert gerçekler bunlar...
Ailemi çok sevdiğimi söylersin" dedim.

"Hayır olmicak " dedi.

"AMA OLABİLİR!" dedim.

"OLABİLİR ANLIYORMUSUN?
BEN BURAYA GELİRKEN NE YAŞADIM BİLİYORMUSUN?
SEVDİĞİM EVLENDİ BENİM GÖZÜMÜN ÖNÜNDE!
KARISI GELİP BANA HAMİLE OLDUĞUNU SÖYLEDİ
ARTI OLARAKDA HASTAYDIM?
ANCA YENERSİN YENERSİN!
HE YENERİM!
4. SEVİYEYE GELDİM.
%3 LÜK BİR İHTİMALİM VAR SEN NE ANLATIYON!" dedim sinirle.

Mert ise bana şokla bakıyordu.

"Sevdiğin?" Dedi.

"O kadar şey arasında sevdiğime mi takıldın mert?" Dedim

"Sevdiğin kim?" Dedi.

"Kuzey...Kuzey erim demir" dedim.

Onum ismini söylemek bile benim içimi kötü yapıyordu.
Artık onun ismini söylediğimde
İçimde kelebekler değil. Kanadı kırılmış kelebekler uçuşuyordu.

"Şu senin sarışının..." dedi.

"Benim sarışınım değil ecrinin kuzeyi " dedim.

"Anladım. Ama eminim sen yenersin hastalığını gerçekten bana güven adenim" dedi.

Ve elimin üstüne elini koydu ardından elimi öptü. Serum bağlı olan elimi...

"Ben sana sonsuza kadar inanıyorum" dedi.

"Teşekkürler " dedim samimiyetle.

Bi kaç sohbet sonrası mert gitmişti.

Mert biraz temas bağımlısıydı.
Yoksa her zaman arkadaşım o benim.

Şimdiki zaman

Mertin evinin önündeydim. Hızlıca evin içine girdim ama mert yoktu.
"MERT!" diye bağırdım ama ses yoktu.

"MERT NEREDESİN?!" diye bağırıyordum ama ses seda yoktu. Her bir odaya girdim ama hiç biryerde mert yoktu.
Sadece bir oda kalmıştı oda mertin kesinlikle yasakladığı odaydı.
Ya merte orda bir şey olduysa.
Ne kadar korksamda odaya doğru ilerledim.
Ve odanın içinde tıkırtılar duymaya başladım. Anlaşıldı mert burdaydı.
TABİ HIRSIZ DEĞİLSE!
odanın kapısına tıklattım
"Mert?" Dedim.