Eslina / Tamamlandı

41. Bölüm

Öncelikle bölüüme Kırk bir kere maşallah diye girmek istiyorum.
Tamam devam.
Nasılsınız?
Yorum ve oy atmanız dileğiyleee.

Elis Aslan ( Arslan ) ' dan..

Şaşkın bir şekilde abimgilin olduğu yere bakıyordum.
Hızla ilerledim.
Hangisine baksam ki.
Mirzaya döndüm.
"Ambulansı ara mirza!" Dedim.
Hızla aram abimin yanına geldim.
'Abi' diyerek yanaklarına vuruyordum ama yoktu.
Bir kaç dakika sonra ambulansın sesi geldi.
Bir tane de değillerdi ki?
Adamlar eve girdi ve teker teker abimgili aldı.
Etrafımda gözümü gezdirdiğimde annem babamın bileğini kolonyayla ovuyodu.
Sonra bir adam gelip babamıda aldı.
Oyh maşallah.
Annem bana döndü.
"Annem sevinemedin bile ya" dedi.
"Bişey olmaz hadi hastaneye gidelim" dedim.
"Tamam kızım " deyip odadan çıktı.
Ardından mirzaya döndüm.
Mirza da bana bakıyordu zaten.
Bir kaç dakika sonra gülmeye başladım.
"Ayh mirza" dedim .
Yanıma yaklaşıp belimden tuttu.
"Efendim güzelim?" Dedi.
"Biz naptık ya?" Dedim.
"Bu daha başlangıç güzelim." Dedi.
"Aman aman!" Dedim .
Mirza yavaş yavaş yaklaşırken bir çığlık sesi geldi.
Bu karal arisindi.
Mirza " Hay mübarek" dedi.
"Allah sizi" dedim ve mirzadan ayrılıp sesin geldiği yöne doğru gittim.
Mirza ise arkamdam geliyordu.
Karal arisin olduğu yere geldiğimde hemen Karal arisi kucağıma aldım.
Yavaş yavaş pış pışladım.
Bir kaç dakika sonra susmuştu.
Mirzaya döndüğümde hayran hayran bizi izliyordu.
"Mirza?" Dedim.
Birden yerinden sıçradı.
"HA! Elis!" Dedi bana doğru yaklaşarak.
"Daldın birden mirza" dedim.
"Olur öyle şeyler güzelim" dedi.
Gülümsedim.
Çok tatlı duruyordu.
Karal arisi odasına götürüp sıkı bir şeyler giydirdim.
Dışarısı soğukdu.
Üşürdü eğer üstünü değiştirmesem.
Yani bide iki gramlık aklı olan ikizimin çocuğu nası olur ya?
O kendine bakamıyor beya.
Karal arisin üstünü değiştirip yavaşa kucağıma aldım.
Çok tatlıydı.
Kafasını omzuma koydum ve odadan çıktım.
Çıktığımda karşımda mirzayı gördüm.
"Mirza?" Dedim.
Telefona bakıyordu ve donup kalmış gibiydi.
"Ne oldu?" Dedim.
"Elis.." dedi.
"Mirza ne oldu?" Dedim.
" Annem diyo akşam gel sana kız isteyeceğiz" dedi.
Şok içinde ona baktım.
"Nasıl yani?" Dedim.
"Kız almaya gitcekmişiz akşam" dedi.
"Mirza sen ciddi misin?
Madem biriyle evlencektin neden bana evlenme teklifi ettin?" Dedim sinirle.
"Valla bi-" derken.
"Sus!
Konuşma!
Ya madem biriyle evlencektin neden?
Yani sen annene izin vermesen bakmaz ki o!" Dedim.
"Elis ama..." derken.
"MİRZA GİT AKŞAM KIZ İSTE OLUR MU?
BENİ SAL!" dedim ve ilerledim.
Mirza birden kolumu tuttu.
"ÇOK BEKLERSİN!" Dedi ve evden dışarı çıkıp arabay bindik.
Karal aris ise uyuyordu.
Mirza hızlı bir şekilde araba sürüyordu.
Bir kaç dakika sonra bir konakın önünde durduk.
Amanin ben abimgilin yanına gitmedim.
Mirzaya döndüm.
"MİRZA BENİ İNDİR!
ABİMGİLİN YANINA GİTMEME GEREK" dedim.
"Umrumda mı?
Hayır." Dedi ve kapıyı açıp arabadan indi ardından benim kapımı açtı.
"Çok sağol ya" dedim.
"Ne demek ne demek" dedi.
Yavaşca çıktım.
Hâlâ ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım.
Mirza elimden tutup beni konağın içine  doğru yönlendirdi.
İçeri girdiğimiz gibi söylediği kelimelerle şaşırmıştım.
"ANAA BAK SANA KİMİ GETİRDİM!
BAK GELİNİN!" dedi.
Kadın bana bakıyor ben ona bakıyordum.
Ama ben bu kadını hiç görmemiştim.
Kadın " Ne gelini mirza?
Bugün akşam isticez işte ama bu kim?" Dedi.
"Gelinin ana" dedi.
Ana ne alaka?
En son sadi ağayı hatırlıyorum

İç ses : kız öyle demeeeğ .
Gelecekteki kayınvaliden iştee!!

Kadın bana baktı birden çığlık çıktı ağzından.
"BEBENİZ Mİ OLDU SİZİN VIYVIYVIYY!!!" dedi kadın.
Anamm.
Mirza annesine doğru ilerledi"hayır ana" derken kadın.
"SUS!
İNSAN DER TORUNUN VAR DER!
KIZIN KUCAĞINDA BEBE VAR!
YOKSA BEBE BAŞKASINDAN MI VIYYYYYY!" diyerek kadın kendini yere attı.
Karal aris birden 'VIYYYYYYY' diye bir çığlık attı.
Bütün sesler kesildi.
"Merhabalar efendim.
Ben gelininiz.
Ve karal aris benim oğlum değil yiğenim.
İkizimin oğlu" dedim.
Kadın bir rahatlayıp hızla kalkıp yanıma geldi.
Nasıl ya nasılll??
Biraz önce kendini yere atmıştın?
Kadın geldi ve karal arise baktı.
"Çok tatlı maşallah" dedi.
"Teşekkürler" dedim.
" İyi siz içeri girin" dedi.
O arada konağın kapısı açıldıarkamı döndüğümde elinde böreklerin olduğu yemenili güzel bir kız gördüm.
"Selamun Aleyküm anne" dedi.
Ardından bakışları mirzaya döndü.
Dönmesiyle gözlerinden kalp fışkırdı.
"Merhaba mirza " dedi.
Mirza ağa nerde ya!
Mirza " Merhaba yaren hanım" dedi.
"Hanım demene gerek yok mirza ne de olsa akşam nişanlancaz" dedi.
Bunu demesiyle içimde birşeyler paramparça oldu.
O kız bu kızdı.
Karal arisi mirzaya verip "Bekle sevgilim" dedim.
Ve eğilip topuklu ayakkıbımın bantını düzeltip geri düz hâle geldim.
Etrafıma bakındığımda o kız şok içinde bana bakıyordu.
"Anam o sizin bebeniz mi?" Deyip bayıldı.
Bende mirzaya dönüp "Bugünde bayılan bayılana ha!" Dedim.
Bunu dememle gülmeye başladık.
O arada konağa bir kaç kişi daha gelmişti.
Mirza elimden tutup bağırmaya başladı.
"ELİS ASLAN ARTIK BİR ARSLAN AŞİRETİNİN GELİNİDİR.
ONA GÖRE DAVRANIRSANIZ SEVİNİRİM!" dedi.
Dudaklarımda minik bir gülümseme oldu.
Bütün kişiler kafalarıyla onaylayınca karal arisi kendi kucağıma aldım.
Mirza kulağıma doğru yaklaşıp.
"Kucağına bebek çok yakıştı ha zalımın kızı?" Dedi.
Güldüm ama bu acılı bir gülüştü.
Çünkü benim bir bebeğim olamazdı.